Łokieć tenisisty - objawy i leczenie

Łokieć tenisisty – przyczyny

Łokieć tenisisty co to i skąd bierze się ta dolegliwość? Łokieć tenisisty to schorzenie charakteryzujące się bólem w okolicy nadkłykcia bocznego kości ramiennej (łokcia) i promieniowej kości przedramienia. Przyczyny łokcia tenisisty mogą obejmować przeciążenie mięśni i ścięgien, nadmierną aktywność fizyczną, nieprawidłową technikę gry w tenisa, brak rozgrzewki i złe przygotowanie mięśni, pracę związaną z powtarzającymi się ruchami, nadmierne napięcie mięśniowe, czynniki genetyczne i stany zapalne.

• Wykonywanie powtarzających się ruchów ręką i nadgarstkiem, zwłaszcza podczas gry w tenisa, może prowadzić do przeciążenia mięśni i ścięgien w okolicach łokcia.
• Uczestnictwo w intensywnych treningach sportowych, zwłaszcza tych, które wymagają powtarzających się ruchów ręki, może zwiększyć ryzyko wystąpienia łokcia tenisisty.
• Nieprawidłowa technika uderzeń tenisowych, zwłaszcza jeśli są wykonywane z nadmierną siłą lub w nieprawidłowy sposób, może przyczynić się do urazu łokcia.
• Osoby wykonujące pracę wymagającą powtarzających się ruchów ręką, takie jak pracownicy biurowi, mechanicy, czy malujący ściany, są bardziej narażone na rozwój łokcia tenisisty.
• Rozpoczęcie intensywnej aktywności fizycznej bez właściwej rozgrzewki i przygotowania mięśni może zwiększyć ryzyko urazów, w tym łokcia tenisisty.
• Niekontrolowane napięcie mięśniowe, wynikające na przykład z braku równowagi mięśniowej, może prowadzić do nadmiernego obciążenia mięśni i ścięgien w okolicach łokcia.
• Niektóre osoby mogą być bardziej predysponowane genetycznie do schorzeń układu mięśniowo-szkieletowego, co może zwiększyć ryzyko wystąpienia łokcia tenisisty. 
• Zapalenie miejscowe w okolicach łokcia może również przyczynić się do rozwoju łokcia tenisisty.

Pamiętać należy, że łokieć tenisisty może dotyczyć nie tylko osób uprawiających tenis, ale również tych, które wykonują powtarzające się ruchy ręką w innych dziedzinach życia. Objawy łokcia tenisisty powinny zostać niezwłocznie skonsultowane z lekarzem lub fizjoterapeutą w celu diagnozy i opracowania planu leczenia. 

Lokiec tenisisty – komu zagraża?

• Osobom, które wiele godzin dziennie pracują przy komputerze — pisanie na klawiaturze czy obsługa myszki wymagają tego, aby nadgarstki były oparte o stół, a dłonie pozostały lekko uniesione — takie ułożenie ręki prowadzi do stopniowego przeciążenie przyczepów ścięgien.
• Grającym w tenisa i squasha – w tej sytuacji łokieć tenisisty może być spowodowany nieprawidłową mechaniką ruchu, aby odbić piłeczkę rakietą, należy wykorzystywać do tego całe ciało, odpowiednio układać tułów i angażować obręcz barkową. Ci, którzy tego nie robią, chcąc dodać dynamiki uderzeniu, przeciążają prostowniki nadgarstka. Efektem są mikrourazy, które pojawiają się zwłaszcza w przypadku regularnie trenujących osób.
• Z racji wykonywanego zawodu i związanego z tym, wielogodzinnego, specyficznego układania rąk oraz dłoni, na łokieć tenisisty są narażone osoby pracujące w branży meblarskiej (np. przy skręcaniu mebli), krawcowe, niektórzy muzycy. Problem ten dotyka też informatyków, pracowników biurowych, którzy wiele czasu spędzają przy komputerze.

Łokieć tenisisty – objawy

Objawy łokcia tenisisty trudno przeoczyć. Uciążliwym symptomem entezopatii nadkłykcia bocznego kości ramiennej jest ból łokcia po zewnętrznej stronie w okolicy stawu łokciowego, który pojawia się przy każdej czynności wymagającej użycia nadgarstka. Będzie on dokuczał przy zaciskaniu dłoni, poruszaniu nią, a nawet przy chwytaniu. Jeśli zmiany w okolicach kości ramiennej będą postępować, dolegliwości bólowe będą pojawiać się także wtedy, gdy ręka będzie pozostawać w bezruchu.

Łokieć tenisisty – diagnostyka

Łokieć tenisisty można zdiagnozować na podstawie wywiadu lekarskiego połączonego z diagnostyką obrazową. W przypadku podejrzenia choroby zaleca się wykonanie jednego z badań:

• tomografii komputerowej,
• rezonansu magnetycznego,
• badania ultrasonograficznego,
• badania rentgenowskiego.

Oprócz tego lekarz sam dokładnie sprawdzi, jakie ruchy ręki czy dłoni wywołują ból i oceni ruchomość w stawie łokciowym.

Łokieć tenisisty – leczenie

Leczenie łokcia tenisisty polega na:

• rehabilitacji – chorzy są poddawani terapii ultradźwiękami oraz masażom leczniczym;
• noszeniu stabilizatorów;
• wstrzykiwaniu w staw łokciowy preparatów przyspieszających regenerację tkanek – jest to najczęściej osocze bogatopłytkowe, które wstrzykuje się, podglądając cały zabieg na monitorze aparatury do USG;
• przeprowadzeniu zabiegu chirurgicznego.

Oprócz tego warto na pewien czas zrezygnować z aktywności fizycznej i oszczędzać staw łokciowy. Aby uśmierzyć ból, można doraźnie stosować środki przeciwbólowe – w tym takie dostępne bez recepty. Jednak nie usuną one źródła problemu ani nie zahamują rozwoju choroby.

Łokieć tenisisty — ćwiczenia i rehabilitacja

Wśród ćwiczeń i zaleceń dotyczących rehabilitacji łokcia tenisisty wymienia się rozciąganie mięśni przedramienia, ćwiczenia wzmacniające np. z użyciem taśmy oporowej lub lekkich hantli, masaże i techniki relaksacyjne oraz fizjoterapię. Warto ograniczyć powtarzające się ruchy, które mogą nasilać objawy, pozwolić łokciowi odpocząć oraz unikać aktywności, która może pogorszyć objawy. Przed rozpoczęciem programu rehabilitacyjnego zaleca się skonsultowanie się z lekarzem lub fizjoterapeutą, aby dostosować go do własnych potrzeb i uniknąć ewentualnych powikłań.

Łokieć tenisisty — powrót do aktywności fizycznej

„Wyleczyłem łokieć tenisisty” - można przeczytać na forach internetowych czy grupach tematycznych poświęconych temu schorzeniu. Zanim pochwalimy się pełną sprawnością i postanowimy powrócić do aktywności fizycznej, warto uświadomić sobie, że wszelka aktywność po dolegliwościach związanych z łokciem tenisisty wymaga ostrożności i stopniowego podejścia, aby uniknąć ponownego urazu.

• Przed rozpoczęciem jakiejkolwiek aktywności fizycznej należy skonsultować się z lekarzem lub fizjoterapeutą, aby upewnić się, że łokieć jest odpowiednio zagojony i gotowy do obciążeń.
• Warto rozpocząć od łagodnych i kontrolowanych ćwiczeń, unikając nagłych ruchów i obciążeń.
• Zaleca się stopniowo zwiększać intensywność i ilość powtórzeń, starając się słuchać sygnałów swojego ciała.
• Należy zachować odpowiednie przerwy między treningami, aby dać łokciowi czas na regenerację.
• Kontynuowanie regularnego rozciągania i wzmacnianie mięśni przedramienia pozwoli utrzymać elastyczność i siłę.
• Zaleca się unikać czynników ryzyka, które mogą prowadzić do nawrotu urazu, takich jak nadmierne obciążenia czy powtarzające się jednostajne ruchy.
• Jeśli aktywność fizyczna wiąże się z powtarzającymi się ruchami ręką, warto rozważyć noszenie specjalnego opaski łokciowej, która może pomóc w stabilizacji stawu.
• Różnicowanie rodzaju aktywności, aby nie obciążać stale tych samych mięśni i stawów, może pomóc w równomiernym rozkładzie obciążeń.

Powrót do aktywności fizycznej powinien być dostosowany do indywidualnych potrzeb i postępów w procesie zdrowienia. Przy zachowaniu ostrożności i regularnej komunikacji z profesjonalistami medycznymi, można zminimalizować ryzyko nawrotu urazu.