Okoliczności, w których warto przygotować się na pojawienie się opryszczki wargowej

Niezależnie od tego, czy mamy do czynienia z pierwszym czy kolejnym epizodem opryszczki, możemy zaobserwować powiększenie okolicznych węzłów chłonnych. Nie każdy zdaje sobie sprawę, że raz "złapany" wirus (Herpes Simplex), zostaje z nami na całe życie. Po wniknięciu przez uszkodzoną skórę lub błonę śluzową, namnaża się w komórkach gospodarza i przemieszcza się wzdłuż wypustek nerwów do zwojów nerwowych. W przypadku opryszczki wargowej, zwykle do zwoju trójdzielnego, położonego w okolicy kości skroniowej. Tam pozostaje w postaci utajonej i przez większość czasu nie wywołuje żadnych dolegliwości. W sytuacjach sprzyjających reaktywuje się i powoduje nawrót choroby.

W jakich okolicznościach następuje zakażenie pierwotne?

Wirusem opryszczki możemy zarazić się wyłącznie od innego człowieka. Najczęściej do transmisji wirusa między ludźmi dochodzi na drodze bezpośredniego kontaktu. Wirus znajduje się w wydzielinach np. ślinie. Łatwiej jest się zarazić od osoby będącej w aktywnej fazie choroby. Niemniej od nosiciela wirusa, u którego aktualnie nie występują objawy, także można ,,poczęstować się” wirusem. Do zakażenia dochodzi zazwyczaj w dzieciństwie np. od rodziców, rodzeństwa czy kolegów i koleżanek. Osoby świadome tego, iż są nosicielami wirusa opryszczki, szczególnie w czasie, kiedy jest on aktywny, nie powinny dzielić się z innymi jedzeniem czy piciem. Nie powinny też całować innych osób lub użyczać swoich szminek, błyszczyków czy balsamów do ust, aby nie narażać bliskich na bezpośredni kontakt z wirusem.

Jakie okoliczności sprzyjają reaktywacji wirusa?

Osoba raz zakażona wirusem Herpes Simplex, pozostaje nosicielem do końca życia. Czasami wirus reaktywuje się samoistnie. Częściej jednak zdarza się to pod wpływem pewnych czynników. Zaliczamy do nich przede wszystkim okresy osłabienia organizmu. Mowa tu o infekcjach wirusowych, takich jak chociażby przeziębienie czy grypa oraz o chorobach bakteryjnych. Do powstawania wykwitów przyczynić się może także stres lub miesiączka. Warunki pogodowe nie pozostają bez znaczenia. Zarówno wyziębienie, jak i ekspozycja skóry na intensywne promieniowanie UV, może wywołać reaktywację wirusa. Z problemem borykają się także osoby niedożywione np. podczas restrykcyjnych diet.

Czy można przyspieszyć gojenie się wykwitów?

W leczeniu wykwitów stosować można substancje przeciwwirusowe, takie jak acyklowir i walacyklowir. Przyjmowanie leków najlepiej jest rozpocząć w okresie objawów zwiastunowych (mrowienie, pieczenie, ból, świąd). Ostatni moment na wdrożenie takiej terapii to dzień wystąpienia wykwitu. Wartym polecenia wyrobem medycznym jest opatrunek w płynie URGO: https://www.apteka-melissa.pl/produkt/urgo-na-opryszczke-3-ml,3519.html. Jak wykazały badania kliniczne, leczy opryszczkę w każdej fazie. Ogranicza wykwit, przeciwdziała swędzeniu i zapobiega pojawieniu się pęcherzy. W przeciwieństwie do klasycznych plastrów, jest bardzo dyskretny. Idealnie nadaje się pod makijaż. Co więcej, może być stosowany już od 6 roku życia.

Podsumowując, opryszczki wargowej nie da się wyleczyć raz na zawsze. Jednak znając sytuacje, w których często dochodzi do reaktywacji oraz różne metody leczenia, można unikać nawrotów, a w momentach, gdy już do nich dochodzi, szybko i skutecznie walczyć z objawami.

1. Kuchar E, Zakażenie wirusem opryszczki zwykłej u dorosłych, mp.pl CHOROBY ZAKAŹNE, https://choroby-zakazne.mp.pl/choroby/zakazenia-wirusowe/158823,zakazenie-wirusem-opryszczki-zwyklej-u-doroslych

2. Praca zbiorowa Interna Szczeklika 2017, pod red. Piotra Gajewskiego, Medycyna Praktyczna 2017.

3. Jabłońska S, Majewski S, Choroby skóry i choroby przenoszone drogą płciową, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2016

4. Badanie kliniczne PRODERM Nr 3103071-P^ₒ17/18