Naturalne sposoby na katar

Katar nie jest groźną dolegliwością, potrafi jednak być bardzo uciążliwy i dokuczliwy i w ewidentny sposób pogarsza nasze samopoczucie. Czasem dołącza do niego ból gardła, pobolewanie głowy, ogólne osłabienie, niekiedy może przekształcić się w poważniejsze zapalenie zatok lub ucha. Z reguły jednak nie stanowi większego zagrożenia i możemy uporać się z nim w kilka dni, stosując naturalne, domowe sposoby leczenia.

Skąd bierze się katar, czyli jak dochodzi do zarażenia?

Katar jest schorzeniem wywoływanym przez wirusy. Dolegliwość ta przenosi się drogą kropelkową, zatem łatwo zarazić się nawet przez krótki kontakt z zainfekowaną osobą. Wystarczy krótki uścisk ręki, kichnięcie lub kaszlnięcie, a chorobotwórcze drobnoustroje szybko zasiedlą się w błonach śluzowych naszych górnych dróg oddechowych (zwłaszcza w nosie) i zapoczątkowują infekcję.

Najbardziej skuteczną tarczą obronną przed szkodliwymi wirusami jest regularne i systematyczne dbanie o właściwy poziom naszej odporności oraz wzmacnianie układu immunologicznego, szczególnie w okresie największej zachorowalności.

Rodzaje kataru – wodnisty czy gęsty?

Wodnisty, bezbarwny, obfity katar to najczęściej początkowe stadium przeziębienia, które rozwija się na tle wirusowym. W kolejnych etapach infekcji dochodzi do stanu zapalnego błony śluzowej nosa, co powoduje przekrwienie naczyń krwionośnych i ich przepełnienie, a w efekcie – blokuje nam nos. Zaczynamy oddychać przez usta, nos jest niedrożny, zapchany wydzieliną, ale także obrzęknięty, co może powodować ból u nasady nosa. Oddychanie przez usta sprzyja nadmiernemu wysuszeniu śluzówki gardła i może nasilać objawy infekcji. Źle śpimy, tracimy węch i smak, więc nie mamy apetytu, czujemy się zmęczeni i ospali. Zbytnie wysuszenie błon śluzowych gardła oraz oddychanie ustami zwiększa podatność na inne infekcje, gdyż wdychane powietrze dociera bezpośrednio do niżej położonych partii układu oddechowego.

Następną fazą nieżytu nosa jest zmiana rodzaju wydzieliny. Z wodnistej i bezbarwnej lub białawej, zaczyna się przekształcać w gęsty wyciek, najczęściej o żółtym lub żółtozielonym zabarwieniu. Niekoniecznie świadczy to od razu o nadkażeniu bakteryjnym, gdyż zmiana koloru i konsystencji kataru jest często tylko wynikiem obecności w nim białych ciałek krwi. Jeżeli jednak faktycznie dojdzie do wtórnego nadkażenia bakteryjnego w kolejnej fazie choroby, a przy tym pojawią się inne objawy, jak np. gorączka, ból głowy, zapalenie zatok, zapalenie ucha lub inne, należy schorzenie właściwie zdiagnozować i wdrożyć odpowiednie leczenie.

Jak powstaje katar, czyli mechanizm pojawienia się objawów

Nos stanowi pierwszą „linię obrony” przed szkodliwymi drobnoustrojami. Prawidłowo nawilżone wnętrze nosa jest pokryte lepkim śluzem, w którym znajdują się liczne rzęski i to na nich osiada wszystko, co może się dostać do nosa wraz z powietrzem. Jeśli aparat rzęskowy funkcjonuje prawidłowo, jest w stanie zatrzymać nie tylko chorobotwórcze mikroby, lecz także pył, dym, kurz i inne zanieczyszczenia. W śluzie obecne są również przeciwciała, które umieją w porę poradzić sobie z zarazkami.

 Dlatego tak ważne jest nawilżanie powietrza, którym oddychamy. Szczególnie w sezonie grzewczym pomieszczenia, w których przebywamy są przesuszone, co sprzyja wysuszeniu śluzówek nosa. Należy więc dużo pić oraz utrzymywać odpowiednie nawilżenie śluzówki nosa. Wtedy będzie on mógł spełniać swoje zadanie i chronić nas przed wirusami.

 Jeśli jednak wirusy dostaną się do organizmu z wdychanym powietrzem, dochodzi do fizjologicznej i naturalnej reakcji, którą jest wytworzenie przez śluzówkę jeszcze większej ilości śluzu. Jego zadaniem jest zatrzymać wirusy i nie dopuścić do ich namnażania się i rozwoju infekcji. Wtedy właśnie dochodzi do zwiększenia przepuszczalności naczyń krwionośnych i pojawia się wyciek – czyli właśnie katar. Katar jest więc swojego rodzaju naturalną reakcją obronną i nie powinno się go hamować poprzez stosowanie leków i kropli obkurczających naczynia krwionośne, gdyż utrudni to walkę z chorobą, a na dłuższą metę silnie wysuszy śluzówkę i doprowadzi do uszkodzenia mechanizmu rzęskowego. W ten sposób stracimy naszą naturalną barierę ochronną przed wirusami i bakteriami. '

Naturalne sposoby i leki homeopatyczne na katar

Aby pozbyć się uciążliwej dolegliwości, najlepiej sięgnąć szybko po naturalne sposoby leczenia, które nie zaszkodzą naszej odporności. Co warto zrobić na samym początku walki z chorobą?

1. Rozgrzać organizm – można wziąć gorącą kąpiel, a do wody dodać aromatyczne olejki eteryczne, np. tymiankowy, eukaliptusowy lub lawendowy. W czasie przeziębienia należy dbać o ciepło o uważać, aby ponownie nie przemarznąć.
2. Udrożnić nos – do tego celu dobrze nadają się inhalacje parowe z dodatkiem rumianku, tymianku, olejku miętowego, sosnowego lub z drzewa herbacianego. Wdychanie gorącej pary pomaga odblokować nos i ułatwia oddychanie.
3. Nawadniać się – picie dużej ilości ciepłych płynów nie tylko rozrzedza zalegający śluz, ale pozwala utrzymać właściwe nawilżenie śluzówki nosa i gardła. Ciepłe napary z tymianku, majeranku i krwawnika osuszają wydzielinę i działają przeciwbakteryjnie. Herbata z imbirem i cynamonem, herbata lipowa z miodem i sokiem z malin działają rozgrzewająco.
4. Zastosować leki homeopatyczne na katar – te niezawodne produkty lecznicze, podane już przy pierwszych symptomach szybko pomogą pozbyć się kataru. Leki te można stosować zarówno w katarze infekcyjnym, jak i alergicznym. Do najważniejszych leków homeopatycznych, które znalazły zastosowanie w leczeniu ostrego nieżytu nosa należą:
   
   -allium cepa – wskazany najczęściej na początku infekcji, gdy wydzielina z nosa jest wodnista, obfita, piekąca i podrażniająca i często towarzyszy jej łzawienie. Katar jest rzadki, przezroczysty i mamy wrażenie, że leci nam z nosa jak woda z kranu, kapiąc gęstymi kroplami. Występują też silne napady kichania, a skóra wokół nosa szybko staje się podrażniona i zaczerwieniona. Wyciek nasila się w ciepłym pomieszczeniu, a łagodnieje na świeżym, chłodnym powietrzu.
   
   -nux vomica – przyda się w infekcji, zwiastowanej przez napady porannego kichania salwami. Wydzielina z nosa jest wodnista w ciągu dnia i w cieple, natomiast zaczyna gęstnieć i zatykać nos, gdy przebywamy na świeżym powietrzu oraz w nocy. Nie ma ona charakteru drażniącego. Często chory jest bardzo wrażliwy na zimno, ma dreszcze i nie może się rozgrzać. Warto go podać zaraz na początku przeziębienia, gdy trzęsiemy się z zimna i już pociągamy nosem.
   
   -kalium bichromicum – zalecany w kolejnej fazie przeziębienia, gdy katar zaczyna gęstnieć i przybierać postać ropnej wydzieliny. Ma ona charakterystyczny kolor i konsystencję, jest lepka, gęsta, przylegająca i ciągnąca się, o żółtym, żółto-zielonkawym lub brunatnym zabarwieniu. Jest silnie podrażniająca, więc często powoduje tworzenie się strupków, które pękają przy próbie wydmuchania nosa, co skutkuje obecnością strużek krwi w wydzielinie. Wydzielina ta jest trudna do usunięcia, ponieważ jest kleista i bardzo gęsta. Może spływa po tylnej ścianie gardła, podrażniając śluzówkę i prowokując napady kaszlu. Zalegając w zatokach, sprzyja rozwojowi zapalenia zatok z silnym bólem głowy i wrażeniem zatkania i ucisku u nasady nosa.
   
   -hydrastis canadensis – to lek wskazany, jeśli w przebiegu nieżytu nosa wydzielina jest gęsta, przylegająca, żółtawa, kleista i spływa po tylnej ścianie gardła, podrażniając śluzówkę i prowokując napady suchego kaszlu.