Monocyty. Jaka jest ich rola w organizmie?

Monocyty – charakterystyka

Monocyty (MONO) zalicza się do grupy leukocytów – białych krwinek. Są największymi krwinkami, których produkcja odbywa się w szpiku kostnym. Chociaż zwykle osiągają wielkość rzędu 10-20 mikrometrów, zdarzają się i krwinki o średnicy 40 mikrometrów.

Synteza monocytów – znana również jako monocytopoeza – pobudzana jest różnymi czynnikami, wśród których wymienić można m.in. czynnik wzrostowy granulocytów i makrofagów. Rozpoczyna się od komórek macierzystych. Po przejściu przez fazę monoblastu i promonocytu dochodzi do powstania właściwych krwinek, które następnie uwalniane są do krwi.

Warto podkreślić, że na powierzchni monocytów znajdują się specjalne receptory, które pozwalają na wykrywanie stanów zapalnych toczących się w organizmie.

Jaką rolę odgrywają monocyty?

Monocyty, mimo że powstają w szpiku kostnym i przedostają się do krwi, w ciągu kilku dni trafiają do różnych narządów. Większość białych krwinek dostaje się do śledzony i pozostaje w jej okolicach.

Trudno wskazać jedną znaczącą rolę monocytów, ponieważ ich funkcja jest mocno zróżnicowana.

• Walka z drobnoustrojami

Monocyty to specyficzny typ białych krwinek, które wykazują zdolność fagocytozy. W uproszczeniu, pozbywają się niepotrzebnych komórek, a także szkodliwych drobnoustrojów.

• Reagowanie na mediatory reakcji immunologicznych

Krwinki te – z uwagi na swoją zdolność do migrowania – przemieszają się do tych obszarów w organizmie, w których dochodzi do reakcji immunologicznych.

• Produkują substancje stymulujące układ odpornościowy

Monocyty uczestniczą w produkcji substancji o właściwościach pobudzający pracę układu odpornościowego.

Jak wynika z powyższego, rola tych białych krwinek sprowadza się przede wszystkim do wsparcia funkcjonowania układu immunologicznego.

Jak wygląda badanie krwi?

Badanie wykonywane w celu oznaczeniu poziomu monocytów wygląda dokładnie tak samo jak każde inne badanie laboratoryjne. Istotą jest pobranie próbki krwi z żyły łokciowej – najlepiej na czczo, w godzinach porannych.

Pozyskana próbka krwi trafia do laboratorium, gdzie podawana jest szczegółowej ocenie. Wynik pojawia się nawet tego samego dnia – zaledwie w ciągu kilku godzin.

Monocyty – jakie są normy w badaniu krwi?

W ocenie ilości monocytów pomaga rozmaz krwi obwodowej. W wynikach podawane są zarówno wartości liczbowe, jak i procentowe. 

Warto mieć świadomość, że normy dla dorosłych są zbliżone do norm obowiązujących w odniesieniu do dzieci. Niekiedy jednak wartości określające normy monocytów u młodszych pacjentów mogą być lekko powyżej ustalonych wielkości.

Za prawidłowe uznaje się ilości:

• 30-800 monocytów na mikrolitr krwi;
• 4-8% w odniesieniu do wszystkich leukocytów.

Trzeba przy tym pamiętać, że – w zależności od laboratorium – różne mogą być zakresy referencyjne.
Aby uniknąć nieporozumienia i niepotrzebnego stresu, warto zapoznać się z normami obowiązującymi w danej placówce.

Podwyższone monocyty – co oznaczają?

Jeśli morfologia krwi z rozmazem będą wskazywać na podwyższony poziom monocytów, wówczas należy podejrzewać m.in.:

• mononukleozę zakaźną;
• choroby nowotworowe (np. ziarnicę, białaczkę);
• zakażenia pierwotniakowe;
• zakażenia bakteryjne.

Wartości przekraczające normę są typowe również dla okresu zdrowienia po ostrych chorobach zakaźnych. 

Monocyty poniżej normy – co to może oznaczać?

Spadek poziomu monocytów, choć jest możliwy, ma miejsce znacznie rzadziej niż zwiększona ilość tych komórek. Może to świadczyć np. o występowaniu niektórych chorób zakaźnych albo o niedokrwistości aplastycznej.