Przepuklina brzuszna a pępkowa. Czym się różnią?

Przepuklina brzuszna – na czym polega i jak powstaje?

Przepukliną określa się niewłaściwe uwypuklenie w ścianie jamy brzusznej. Do takiej sytuacji dochodzi zwykle w tych miejscach, gdzie odporność jamy brzusznej jest znacznie obniżona. Ze względu na lokalizację zmian, wśród przepuklin brzusznych wyróżnia się:

• przepuklinę w kresie białej;
• przepuklinę pępkową; 
• przepuklinę udową;
• przepuklinę pachwinową;
• przepuklinę Spiegla;
• przepuklinę w bliźnie pooperacyjnej.

Okazuje się więc, że przepuklina pępkowa jest jedną z odmian przepukliny brzusznej. Każdy z wyżej wymienionych typów może mieć charakter nabyty albo wrodzony. W pierwszym przypadku do czynników zwiększających ryzyko zachorowania należą m.in.:

• długotrwałe zaparcia;
• zbyt duża masa ciała;
• ciąża;
• choroby układu oddechowego;
• przerost gruczołu krokowego;
• choroby jelita grubego.

Te czynniki prowadzą do zwiększenia ciśnienia w jamie brzusznej. W konsekwencji jelita z większa siłą napierają na ścianę brzucha od wewnętrznej strony.

Przepuklina pępkowa – skąd się bierze?

Do przepukliny pępkowej dochodzi wtedy, gdy zawartość jamy brzucha przemieszcza się przez pierścień pępkowy. Problem ten najczęściej obserwuje się u nowo narodzonych dzieci. Pierścień pępkowy to miejsce, przez które przechodziły naczynia pępowinowe łączące matkę z płodem. Po porodzie otwór ten powinien się samoistnie zamknąć, jednak nie zawsze do tego dochodzi. Jeśli przepuklina w tej okolicy pojawia się u dorosłego człowieka, mówi się o przepuklinie okołopępkowej. W przypadku noworodków za przepuklinę odpowiada zablokowany powrót jelita do wnętrza jamy brzusznej.

Jak rozpoznać przepuklinę pępkową?

Jeśli zmiana jest spora, lekarz na pewno dostrzeże ją podczas badania tuż po porodzie. Jeśli jest mniej widoczna, ciężko będzie dotrzeć jej objawy. Gdy przepuklina ulega uwięźnięciu, skutkuje to uciśnięciem odcinka jelita w worku przepuklinowym. Dochodzi wówczas do wymiotów, nudności, poważnych wzdęć i problemów z jelitami. Taki stan wymaga pilnej interwencji chirurgicznej. Może doprowadzić do martwicy narządu.

Przepuklina brzuszna – diagnozowanie i leczenie

Aby wdrożyć właściwe leczenie, konieczne jest trafne rozpoznanie typu przepukliny brzusznej. Najczęściej wykonywanym badaniem w tym względzie jest USG jamy brzusznej. Przed operacją należy także wykonać:

• badania laboratoryjne z krwi i moczu;
• tomografię komputerową jamy brzusznej w przypadkach wątpliwych;
• elektrokardiogram (badanie EKG).

W przypadku przepukliny pępkowej u dzieci zanika ona sama, jednak u osób dorosłych konieczna jest operacja. Podczas zabiegu usuwa się worek przepuklinowy, a następnie zszywa pępek oraz tkanki. Jeśli przepuklina jest sporych rozmiarów, ścianę jamy brzusznej wzmacnia się dodatkowo specjalną siatką. W przypadku kwalifikacji do zabiegu nie można spożywać posiłków na 6 godzin przed nim. Operowany pacjent dochodzi do pełnego zdrowia przez około 2 tygodnie.

Co ciekawe, jeśli zmiana przepuklinowa jest niewielka, można ją odprowadzić w bezinwazyjny sposób. Wówczas nie jest konieczne specjalistyczne leczenie, a tym bardziej zabieg.