DHEA dla zdrowia kobiet po 40

DHEA a wiek

Prace badawcze nad DHEA zapoczątkował niemiecki naukowiec Adolf Butenandt na początku lat 30. ubiegłego wieku. Od tego czasu wiele ośrodków naukowych badało metabolizm i funkcje biologiczne tej substancji oraz jej wpływu na zdrowie ludzi. W roku 1958 profesor Max Fernand Jayle udowodnił ścisłą zależność pomiędzy stężeniem DHEA a procesem starzenia, a wkrótce potem ogłoszono, że jest to najważniejszy prohormon produkowany przez nadnercza, który dalej przekształcany jest w hormony płciowe –estrogen (estron i estradiol) i androgen. Badania naukowe wykazały, że poziom DHEA w organizmie spada wraz z wiekiem – 90-letni człowiek wytwarza zaledwie 5% ilości w stosunku do człowieka 35-letniego.

Nieuniknione zmiany metaboliczne zachodzące w organizmie wraz z wiekiem, mające znaczący wpływ na jakość życia, skutkują wieloma niekorzystnymi dla dobrostanu fizycznego i psychicznego przemianami. Spadek poziomu DHEA następuje stopniowo i jest nasilany przez schorzenia wieku podeszłego, m.in. choroby układu krążenia, zaburzenia odporności czy cukrzycę. U kobiet niedobory DHEA oznaczają spadek poziomu hormonów estrogenowych – estradiolu i estronu, co jest szczególnie odczuwalne w okresie okołomenopauzalnym, czyli powyżej 45. roku życia. Dotyczy to przede wszystkim układu moczowo-płciowego, oraz sprawności psychicznej, intelektualnej, zdolności poznawczych, pamięci i koncentracji oraz jakości snu. Odpowiedni poziom DHEA zmniejsza ponadto tendencję do odkładania się tkanki tłuszczowej oraz poprawia libido.

Zaburzenia w okresie menopauzy

Z analizy badań naukowych wynika, że około 70% kobiet w wieku okołomenopauzalnym ma nadwagę lub otyłość. Spada ilość tkanki tłuszczowej w okolicy pośladkowo-udowej, a wzrasta wewnątrz jamy brzusznej – pojawia się tzw. otyłość brzuszna (otyłość trzewna). Dzieje się tak nawet u pań dbających o dietę, które się nie przejadają i unikają tuczących potraw. Stąd u wielu kobiet w wieku 45+ pojawia się „ni stąd ni zowąd” sterczący brzuszek. Dla większości z pań jest to problem natury estetycznej, bowiem wiele z nich uważa, że „duży brzuch” i brak talii mogą deformować sylwetkę. Jednak warto podkreślić, że otyłość brzuszna to nie tylko defekt wizualny, a przede wszystkim problem zdrowotny – w przyspieszonym tempie może rozwinąć się szereg chorób metabolicznych, z których przede wszystkim trzeba wymienić cukrzycę typu 2, podwyższony poziom cholesterolu, nadciśnienie i szereg innych zaburzeń, które mogą prowadzić do rozwoju miażdżycy, a to może stać się przyczyną zawału serca lub wylewu krwi do mózgu.

Inne powszechne zaburzenie łączone z okresem menopauzy to zmniejszony popęd seksualny, a jedną z jego głównych przyczyn jest malejące stężenie hormonów płciowych. Obniżone stężenie hormonów powoduje także trudności z osiągnięciem orgazmu oraz ból podczas stosunku wynikający z suchości pochwy i częstszych infekcji dróg rodnych i moczowych. Znaczenie ma także poczucie mniejszej atrakcyjności seksualnej np. w wyniku zwiększenia masy ciała. Niekorzystne zjawiska zdrowotne oraz objawy pogorszenia jakości życia także w sferze seksualnej, które pojawiają się u pań 45+ są związane nie tylko z niedoborem estrogenów, ale także z niedoborem dehydroepiandrosteronu (DHEA). Przypomnijmy, że DHEA przekształcany jest w hormony płciowe (estrogen), a więc uzupełnia ich braki spowodowane wiekiem.

Hormon młodości?

DHEA nazywany jest „hormonem młodości”, ponieważ spośród wielu oddziaływań na organizm hormon korzystnie wpływa na psychikę kobiety poprzez stabilizację rozchwianej gospodarki hormonalnej. W efekcie łagodzi dokuczliwe objawy menopauzy ze strony psychiki takie jak drażliwość, chwiejność nastroju, skłonność do płaczu, nerwowość. Zatem DHEA poprawia nastrój, sprawność intelektualną i zmniejsza ryzyko depresji. Zwiększa bowiem stężenie serotoniny, która wpływa na nastrój, procesy zapamiętywania, a także ma wpływ na zwiększone potrzeby seksualne.

Podsumowując - DHEA poprzez pozytywny wpływ na wzrost libido i utrzymanie prawidłowej masy ciała znacznie podnosi samoocenę. W okresie okołomenopauzalnym część kobiet cierpi na epizody depresji lub depresję pełnoobjawową. Czas mija nieubłaganie, na starzenie się nie mamy żadnego wpływu, ale na stan zdrowia i samopoczucie już tak. Kobiety, słusznie nie chcą godzić się ze zmianami upływu czasu, tj. tyciem, zaburzeniami nastroju, które narastają z wiekiem, a wyraźnie pojawiają się ok. 50. roku życia. Są wciąż aktywne zawodowo, sprawne fizycznie, a przed sobą mają jeszcze 1/3 życia przed sobą.

Naukowcy udowadniają, że uzupełnianie poziomu DHEA, którego wytwarzanie spada wraz z wiekiem, może znacznie podnieść komfort życia kobiet po 45. roku życia. Uzupełnianie poziomu DHEA u kobiet należy rozpocząć od dawki 5 mg, a następnie stopniowo ją zwiększać co dwa tygodnie. U wielu pacjentek dawka 5 mg może być wystarczająca do odtworzenia stężeń DHEA charakterystycznych dla młodych, zdrowych kobiet. Przyjmowanie preparatu musi być systematyczne, gdyż efekt jest widoczny po kilku tygodniach stosowania. Najlepiej przyjmować preparat wraz z posiłkiem raz na dobę – rano, czyli zgodnie z naturalnym rytmem jego wydzielania. Dawka dobowa dla kobiet nie powinna przekraczać 25 mg, ale w przypadku konieczności stosowania dawek większych (podawanych pod nadzorem lekarza) pacjentka powinna regularnie oznaczać poziom siarczanu DHEA w osoczu. Takie badanie jest ogólnodostępne, proste do wykonania i nie jest drogie.