Chlamydia, symptomy, skutki i leczenie

Pierwsze objawy chlamydii

Często chlamydia nie daje żadnych objawów, co jest jednym z powodów, dla których jest tak rozpowszechniona. Nawet jeśli objawy wystąpią, mogą pojawić się dopiero kilka tygodni po zakażeniu. Objawy zakażenia chlamydią różnią się u kobiet i u mężczyzn.

Do najczęstszych wczesnych objawów chlamydiozy u kobiet zalicza się:

• nietypowe upławy z pochwy, który może być przejrzysty, mętny, biały, żółty lub zielony,
• ból podczas stosunku,
• ból podczas oddawania moczu,
• ból w dolnej części brzucha, • krwawienie między okresami lub po stosunku.

Na zakażenie chlamydią u mężczyzn wskazują:

• wydzielina z penisa, która może być przejrzysta, mętna, biała, żółta lub zielona,
• ból podczas oddawania moczu,
• swędzenie lub pieczenie wokół otworu cewki moczowej,
• ból i obrzęk jąder (rzadziej).

Diagnozowanie chlamydii

Diagnozowanie chlamydii zwykle polega na wykonaniu testów laboratoryjnych, które mogą wykryć bakterię Chlamydia trachomatis. Istnieją dwa główne typy testów stosowanych do diagnozowania chlamydii: testy NAAT oraz testy na obecność antygenu.

• Testy NAAT (nucleic acid amplification tests) są to najczęściej stosowane testy do wykrywania chlamydii. Testy NAAT polegają na wykrywaniu materiału genetycznego bakterii. Są one bardzo dokładne i mogą być wykonane na próbkach moczu lub wymazach pobranych z szyjki macicy, pochwy, cewki moczowej, odbytu lub gardła.
• Testy na obecność antygenu wykrywają białka obecne na powierzchni bakterii. Są one mniej czułe i swoiste niż testy NAAT, ale mogą być użyteczne w niektórych sytuacjach. Przy podejrzeniu zakażenia chlamydią należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub kliniką specjalizującą się w leczeniu chorób przenoszonych drogą płciową. Wielu lekarzy zaleca regularne testy na chlamydię dla osób, które są seksualnie aktywne, zwłaszcza jeśli często zmieniają partnerów seksualnych.

Wczesne wykrycie i leczenie chlamydii mogą zapobiec poważnym komplikacjom, takim jak niepłodność, zapalenie miednicy małej u kobiet czy zapalenie jąder u mężczyzn.

Proces leczenia chlamydii

Chlamydia jest zakażeniem bakteryjnym, więc jest skutecznie leczona antybiotykami. Najczęściej stosowane leki to azytromycyna i doksycyklina.

• Azytromycyna jest zazwyczaj podawana jako jednorazowa dawka, co jest wygodne, ale może powodować skutki uboczne, takie jak problemy żołądkowe.
• Doksycyklina jest zazwyczaj przepisywana na 7-dniowy cykl, co jest mniej wygodne, ale zazwyczaj jest bardziej skuteczne i ma mniej skutków ubocznych.

Ponieważ chlamydia jest infekcją przenoszoną drogą płciową, ważne jest, aby wszyscy ostatni partnerzy seksualni osoby zarażonej również zostali zbadani i, jeśli to konieczne, leczeni, nawet jeśli nie mają objawów. Powinno to obejmować wszystkich partnerów seksualnych z ostatnich 60 dni. Ponadto, osoby leczone na chlamydię powinny unikać kontaktów seksualnych w trakcie leczenia i przez tydzień po zakończeniu leczenia, aby upewnić się, że infekcja została w pełni wyleczona i aby uniknąć ponownego zakażenia. Po leczeniu zaleca się wykonanie testu kontrolnego po około 3 miesiącach, aby upewnić się, że infekcja została całkowicie wyeliminowana. Ważne jest, aby zakończyć cały cykl antybiotyków, nawet jeśli objawy ustąpią wcześniej. Przerwanie leczenia może spowodować, że infekcja nie zostanie całkowicie wyleczona i może powrócić lub spowodować komplikacje.

Komplikacje i powikłania po chlamydii

Chlamydia, jeśli nie jest leczona, może prowadzić do szeregu poważnych powikłań zdrowotnych, zarówno u mężczyzn, jak i kobiet. U kobiet, chlamydia może prowadzić do zapalenia miednicy małej, ciąży ektopowej, a nawet do niepłodności.

• Zapalenie miednicy małej (PID) to poważne zakażenie, które może wpływać na macicę, jajniki i jajowody. PID może powodować ból brzucha i gorączkę, a także prowadzić do trwałych uszkodzeń, które mogą powodować ból przewlekły, niepłodność i ciążę ektopową (poza maciczną).
• Ciąża ektopowa to stan, w którym zarodek rozwija się poza macicą, zazwyczaj w jajowodzie. Jest to poważne, potencjalnie zagrażające życiu powikłanie, które wymaga natychmiastowego leczenia.
• Nieleczona chlamydia może prowadzić do trwałych uszkodzeń układu rozrodczego, które mogą spowodować trudności w zajściu w ciążę.

U mężczyzn nieleczona chlamydia może powodować zapalenie najądrza, reaktywne zapalenie stawów oraz niepłodność.

• Zapalenie najądrza może powodować ból, obrzęk i gorączkę. W rzadkich przypadkach może to prowadzić do niepłodności.
• Reaktywne zapalenie stawów to zespół objawów, w tym zapalenia stawów, cewki moczowej i spojówek oka. Jest to rzadkie, ale poważne powikłanie.
• Choć rzadziej niż u kobiet, nieleczona chlamydia może potencjalnie prowadzić do problemów z płodnością u mężczyzn.

Ponadto, zarówno mężczyźni, jak i kobiety zarażeni chlamydią są bardziej podatni na zakażenie HIV, jeśli zostaną narażeni na ten wirus. Chlamydia może także zwiększyć ryzyko innego rodzaju zakażeń. Dlatego tak ważne jest wczesne wykrywanie i leczenie chlamydii.

Jak zapobiegać powrotom chlamydii?

Po wyleczeniu chlamydii, istotne jest podjęcie środków ostrożności, które pomogą zapobiec ponownemu zakażeniu

• Wszyscy partnerzy seksualni z ostatnich 60 dni powinni być poinformowani o zakażeniu, aby mogli się także poddać badaniu i ewentualnemu leczeniu. Jest to kluczowe, ponieważ nawet jeśli nie mają objawów, mogą nadal być zakażeni i zarażać.
• Przez tydzień po zakończeniu leczenia należy unikać seksu. Pozwoli to upewnić się, że infekcja została w pełni wyleczona i uniknąć ponownego zakażenia.
• Stosowanie prezerwatyw podczas każdego stosunku płciowego, zarówno pochwowego, jak i analnego, może znacznie zmniejszyć ryzyko ponownego zakażenia chlamydią, a także innych chorób przenoszonych drogą płciową.
• Po leczeniu zaleca się wykonanie testu kontrolnego po około 3 miesiącach, aby upewnić się, że infekcja została całkowicie wyeliminowana.

Należy pamiętać, że po wyleczeniu chlamydii, nadal istnieje ryzyko ponownego zakażenia, dlatego ważne jest, aby nadal stosować prezerwatywy i przeprowadzać regularne badania na obecność chorób przenoszonych drogą płciową.