VALHIT 450 mg - 60 tabletek powlekanych

Wskazania:

Lek przeciwwirusowy do stosowania ogólnego. Preparat jest wskazany w leczeniu zapalenia siatkówki wywołanego przez wirusa cytomegalii (CMV) u chorych z nabytym zespołem niedoboru odporności oraz w zapobieganiu zakażeniu wywołanemu przez wirusa cytomegalii (CMV) u chorych niezakażonych CMV, którzy otrzymali przeszczepiony miąższowy narząd od dawców zakażonych CMV. 

Dawkowanie:

Preparat ma postać tabletek powlekanych i przeznaczony jest do stosowania doustnego. Lek stosuj ściśle według zaleceń lekarza. 

Możliwe skutki uboczne:

Bardzo często lub często występują zaburzenia hematologiczne, takie jak neutropenia, małopłytkowość, niedokrwistość, niedobór krwinek białych; niezbyt często zahamowanie czynności szpiku kostnego. Bardzo często biegunka, duszność. Często może wystąpić zmniejszenie apetytu, jadłowstręt, nudności, wymioty, ból brzucha, zaparcia, wzdęcia, utrudnione połykanie, niestrawność, kandydoza (zakażenia drożdżakowe) jamy ustnej, posocznica, zapalenie tkanki łącznej, zakażenie układu moczowego, depresja, niepokój, splątanie, zaburzenia logicznego myślenia, ból głowy, bezsenność, zaburzenia odczuwania smaku, niedoczulica, parestezje, neuropatia obwodowa, drgawki, zawroty głowy, zaburzenia ze strony narządu wzroku (obrzęk plamki żółtej, odwarstwianie siatkówki, zmętnienia w ciele szklistym, ból oka), ból ucha, kaszel, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (fosfatazy zasadowej i/lub AST), zapalenie skóry, pocenie nocne, świąd, ból pleców, bóle mięśni, stawów, kurcze mięśni, zmniejszenie klirensu kreatyniny, zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi, zaburzenia czynności nerek, zmęczenie, gorączka, zesztywnienie mięśni, ból w klatce piersiowej, ból o innej lokalizacji, złe samopoczucie, osłabienie, zmniejszenie masy ciała. Niezbyt często może pojawić się: pobudzenie, reakcje psychotyczne, drżenia, zaburzenia widzenia, zapalenie spojówek, utrata słuchu, zaburzenia rytmu serca, niedociśnienie tętnicze, owrzodzenia jamy ustnej, zapalenie trzustki, krwiomocz, niewydolność nerek, bezpłodność u mężczyzn, łysienie, suchość skóry, pokrzywka, reakcje anafilaktyczne.  Nie badano wpływu preparatu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn. W okresie leczenia mogą wystąpić liczne zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego, w tym drgawki, senność, zawroty głowy, stany splątania, zaburzenia świadomości i inne. Jeżeli wystąpią wymienione objawy należy powstrzymać się od prowadzenie pojazdów i obsługiwanie urządzeń/maszyn oraz od wykonywania innych czynności, które wymagają skupionej uwagi. 

Poinformuj lekarza:

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty. Ponieważ, po podaniu doustnym walgancyklowir jest szybko i w znacznym stopniu metabolizowany do gancyklowiru, spodziewane jest występowanie podobnych interakcji preparatu z innymi lekami jak te, opisane dla gancyklowiru. Nie należy stosować preparatu równolegle z imipenemem i cylastatyną ponieważ takie połączenie leków może spowodować wystąpienie drgawek. Probenecyd zmniejsza wydalanie gancyklowiru i powoduje zwiększenie ekspozycji na gancyklowir o 40%. Należy ściśle kontrolować czy nie występują objawy toksycznego działania gancyklowiru u tych chorych. Osoby, u których równolegle z preparatem stosowana jest dydanozyna, leki hamujące czynność szpiku kostnego (np. zydowudyna) lub leki zaburzające czynność nerek powinny pozostawać pod ścisłą kontrolą ponieważ mogą u nich wystąpić dodatkowe działania toksyczne stosowanych leków (w tym np. zaburzenia hematologiczne: neutropenia lub niedokrwistość). Przewiduje się, że w trakcie równoległego stosowania mykofenolanu mofetylu i gancyklowiru, konkurujących ze sobą o wydzielanie kanalikowe, może nastąpić zwiększenie stężenia glukuronidu kwasu mykofenolowego i gancyklowiru. Konieczna jest ścisła obserwacja chorych pod kątem wystąpienia działań niepożądanych, zwłaszcza jeżeli występują u nich zaburzenia czynności nerek. Jeżeli preparat jest stosowany równolegle z zalcytabiną należy obserwować chorych pod kątem możliwości wystąpienia neuropatii obwodowej. W przypadku równoległego stosowania gancyklowiru i trimetoprimu istnieje możliwość zwiększonej toksyczności, zwłaszcza nasilenia działania hamującego czynność szpiku kostnego. Leki te mogą być stosowane równolegle tylko wówczas, gdy lekarz uzna, że spodziewane korzyści przewyższają potencjalne ryzyko. Jeżeli równolegle stosowane są leki hamujące podziały komórkowe, takie jak np.: dapson, pentamidyna, flucytozyna, winkrystyna, winblastyna, adriamycyna, amfoterycyna B, trimetoprim i sulfonamid, analogi nukleozydów, hydroksymocznik może wystąpić nasilenie działań toksycznych. Toksyczność preparatu może się nasilać w trakcie równoległego stosowania z lekami zmniejszającymi nerkowe wydalanie preparatu (takimi jak np. cydofowir, foskarnet, inne analogi nukleozydów).