TELAM 40 mg + 10 mg - 28 tabletek

Wskazania: 
Telam zawiera dwie substancje czynne - telmisartan i amlodypinę. Obie substancje pomagają kontrolować wysokie ciśnienie tętnicze. Telmisartan należy do grupy leków nazywanych antagonistami receptora angiotensyny II. Angiotensyna II jest substancją wytwarzaną w organizmie, powodującą zwężenie naczyń krwionośnych, tym samym podwyższającą ciśnienie tętnicze. Telmisartan blokuje działanie angiotensyny II, w związku z czym naczynia krwionośne rozszerzają się, a ciśnienie tętnicze obniża. Amlodypina należy do grupy leków nazywanych antagonistami wapnia. Blokuje przenikanie jonów wapnia do komórek ścian naczyń krwionośnych, co przeciwdziała zwężaniu naczyń, a tym samym obniża ciśnienie tętnicze. Działanie obu substancji zapobiega zwężaniu naczyń krwionośnych, w wyniku czego naczynia rozluźniają się, a ciśnienie tętnicze obniża. Lek Telam stosuje się, zamiast przyjmowania oddzielnych leków, w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego (nadciśnienia tętniczego) u pacjentów przyjmujących już telmisartan i amlodypinę w takich dawkach, jak w leku Telam.

Dawkowanie:
 Tabletkę należy połknąć, popijając wodą, podczas posiłku lub niezależnie od posiłków. Lek należy przyjmować codziennie o tej samej porze. Nie wolno przyjmować leku Telam z sokiem grejpfrutowym.

Możliwe skutki uboczne:
 Do najczęściej występujących działań niepożądanych należą zawroty głowy i obrzęki obwodowe. Niezbyt występują często: niedociśnienie tętnicze (w tym ortostatyczne), uderzenia gorąca/nagłe zaczerwienienie twarzy, bóle i zawroty głowy, uczucie mrowienia i drętwienia (parestezje), senność, migrenowe bóle głowy, osłabienie, zmęczenie, niepokój, zmiany nastroju, zaburzenia widzenia (w tym widzenie podwójne, widzenie niewyraźne), szumy uszne, bóle w klatce piersiowej, uczucie kołatania serca, zmniejszenie częstotliwości rytmu serca (bradykardia), kaszel, duszność, nudności, niestrawność, ból brzucha, biegunka, bóle mięśni i stawów, kurcze mięśni, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zaburzenia funkcji seksualnych (impotencja). Rzadko mogą się pojawiać: depresja, niepokój, bezsenność, neuropatia obwodowa, drżenia, zaburzenia czucia, omdlenia, zaburzenia smaku, wymioty, rozrost dziąseł, suchość błony śluzowej jamy ustnej, złe samopoczucie, bóle pleców, bóle kończyn (ból nóg), oddawanie moczu w nocy, zapalenie pęcherza, zwiekszenie stężenia kwasu moczowego we krwi, wyprysk, rumień, wysypka. Dodatkowo nie można wykluczyć wystąpienia działań niepożądanych zgłaszanych wcześniej dla każdego ze składników preparatu stosowanych niezależnie. Do działań niepożądanych związanych ze stosowaniem telmisartanu należą: zawroty głowy, zaburzenia widzenia, zmęczenie, kaszel, bóle brzucha, wzdęcia, zwiększenie stężenia potasu we krwi (hiperkaliemia), zakażenia górnych dróg oddechowych, małopłytkowość, zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych (neutropenia), niedokrwistość, eozynofilia, rzadko posocznica (w tym zakończona zgonem), zwiększenie stężenia bilirubiny, zaburzenia czynności wątroby, zaburzenia czynności nerek, w tym ostra niewydolność nerek, zwiększenie stężenia kreatyniny i mocznika we krwi, objawy grypopodobne, nadmierne pocenie się, obrzęk naczynioruchowy (obrzęk twarzy, ust, języka, gardła, krtani w sporadycznych przypadkach mogący powodować zwężenie dróg oddechowych, utrudniać oddychanie i zagrażać życiu), wysypka, pokrzywka, świąd, bóle mięśni, bóle ścięgien, reakcje nadwrażliwości i anafilaktyczne. Do często lub niezbyt często występujących działań niepożądanych związanych ze stosowaniem amlodypiny należą: bóle i zawroty głowy, zmęczenie, omdlenie, uczucie mrowienia lub drętwienia (parestezje), drżenia, zmiany nastroju (w tym lęk), zaburzenia snu/senność/bezsenność, depresja, zaburzenia smaku, zaburzenia widzenia (w tym widzenie podwójne), szumy uszne, uderzenia gorąca, uczucie kołatania serca, niedociśnienie tętnicze, ból w klatce piersiowej, osłabienie, obrzęki (szczególnie wokół kostek), duszność, nieżyt błony śluzowej nosa, suchość błony śluzowej w jamie ustnej, nudności, ból brzucha, niestrawność, wymioty, biegunka, zaparcie, łysienie, obfite pocenie się, wysypka, świąd, przebarwienia skóry, plamica, bóle i kurcze mięśni, bóle stawów, zaburzenia częstości oddawania moczu, impotencja, ginekomastia, zwiększenie/zmniejszenie masy ciała. Rzadko lub bardzo rzadko: stany splątania/dezorientacja, wzmożone napięcie mięśniowe, neuropatia obwodowa, zawał serca, zaburzenia rytmu serca, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, żółtaczka, zapalenie wątroby, zwiększenie stężenia bilirubiny we krwi, zapalenie żołądka, zapalenie trzustki, rozrost dziąseł, zapalenie naczyń, małopłytkowość, zmniejszenie liczby krwinek białych (leukopenia), zwiększenie stężenia glukozy we krwi (hiperglikemia), kaszel, pokrzywka, nadwrażliwość na światło, obrzęk naczynioruchowy (obrzęk twarzy, ust, języka, gardła, krtani w sporadycznych przypadkach mogący powodować zwężenie dróg oddechowych, utrudniać oddychanie i zagrażać życiu), ciężkie reakcje skórne (zespół Stevensa i Johnsona, rumień wielopostaciowy, złuszczające zapalenie skóry).

Poinformuj lekarza: J
Jeśli masz uczulenie na telmisartan, amlodypinę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku, po trzecim miesiącu ciąży (należy również unikać stosowania leku Telam we wczesnym okresie ciąży. -Jeśli u pacjenta występuje ciężka choroba wątroby, taka jak zastój żółci lub zwężenie dróg żółciowych (zaburzenia odpływu żółci z wątroby i pęcherzyka żółciowego) lub jakakolwiek inna ciężka choroba wątroby; jeśli pacjent ma cukrzycę lub zaburzenia czynności nerek i jest leczony lekiem obniżającym ciśnienie krwi zawierającym aliskiren; jeśli u pacjenta występuje bardzo niskie ciśnienie tętnicze (niedociśnienie); jeśli u pacjenta występuje zwężenie zastawki aortalnej serca (stenoza aortalna) lub wstrząs kardiogenny (stan, w którym serce nie jest w stanie dostarczyć krwi w ilości odpowiadającej potrzebom organizmu); jeśli u pacjenta wstępuje niewydolność serca po zawale serca. Należy poinformować lekarza, jeśli u pacjenta występują lub występowały którekolwiek z poniższych stanów lub chorób: choroba nerek lub przeszczepienie nerki; zwężenie tętnicy nerkowej (zwężenie naczyń krwionośnych jedynej czynnej nerki lub obu nerek); choroba wątroby; choroba serca; zwiększenie stężenia aldosteronu (zatrzymanie wody i soli w organizmie łącznie z zaburzeniem równowagi elektrolitowej); niskie ciśnienie tętnicze (niedociśnienie), którego prawdopodobieństwo wystąpienia jest większe, jeśli pacjent jest odwodniony (nadmierna utrata wody z organizmu) lub ma niedobór sodu, z powodu stosowania leków moczopędnych (diuretyków), diety z małą ilością soli, biegunki lub wymiotów; zwiększenie stężenia potasu we krwi, cukrzyca; niedawno przebyty zawał serca; niewydolność serca; znaczne zwiększenie ciśnienia tętniczego (przełom nadciśnieniowy); konieczność zwiększenia dawki u pacjenta w podeszłym wieku. Należy poinformować lekarza przed przyjęciem leku Telam: jeśli pacjent przyjmuje digoksynę; jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z poniższych leków stosowanych w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi: inhibitor konwertazy angiotensyny (ACE), na przykład enalapryl, lizynopryl, ramipryl, w szczególności jeśli pacjent ma zaburzenia czynności nerek związane z cukrzycą, aliskiren. Lekarz może zalecić regularną kontrolę czynności nerek, ciśnienia tętniczego oraz stężenia elektrolitów (np. potasu) we krwi. Należy poinformować lekarza o ciąży, podejrzeniu lub planowaniu ciąży. Nie zaleca się stosowania leku Telam we wczesnym okresie ciąży i nie wolno go przyjmować po trzecim miesiącu ciąży, ponieważ stosowany w tym okresie może poważnie zaszkodzić dziecku. W przypadku planowanego zabiegu chirurgicznego lub podania znieczulenia należy poinformować lekarza o przyjmowaniu leku. Telam może mniej skutecznie obniżać ciśnienie tętnicze u osób rasy czarnej.