RIFAMAZID 150 mg + 100 mg - 100 kapsułek twardych

Wskazania:

Lek przeciwprątkowy, preparat złożony zawierający 2 substancje czynne, stosowany w leczeniu gruźlicy. 

Dawkowanie:

Lek przeznaczony jest do stosowania doustnego. Kapsułki należy przyjmować 1 raz na dobę popijając szklanką wody, 1 godzinę przed posiłkiem lub 2 godziny po posiłku. Lekarz zaleci odpowiednie dawkowanie w zależności od ciężkości i rodzaju zakażenia oraz stanu chorego. 

Możliwe skutki uboczne:

Do działań niepożądanych spowodowanych przez ryfampicynę należą: objawy nietolerancji ze strony przewodu pokarmowego (zgaga, bóle brzucha, zmniejszenie łaknienia, nudności, wymioty, wzdęcia, biegunka, rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego), zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zapalenie wątroby, żółtaczka. Możliwe zaburzenia hematologiczne: małopłytkowość (głównie w leczeniu przerywanym, u pacjentów przyjmujących duże dawki ryfampicyny i ustępuje po odstawieniu leku; trombocytopenia wymaga przerwania leczenia z powodu ryzyka krwawień mózgowych), przemijająca leukopenia (zmniejszenie liczby krwinek białych czyli leukocytów), niedokrwistość hemolityczna, zmniejszenie stężenia hemoglobiny we krwi, eozynofilia. Możliwe zaburzenia ze strony układu moczowego (np. hemoglobinuria, krwiomocz, śródmiąższowe zapalenie nerek, niewydolność nerek; głównie u pacjentów stosujących leczenie przerywane; objawy te ustępują po odstawieniu leku i zastosowaniu odpowiedniego leczenia). Mogą wystąpić: bóle i zawroty głowy, znużenie, senność, zmęczenie, zaburzenia koncentracji, stany splątania, zmiany zachowania, bóle i drętwienie kończyn, zaburzenia widzenia, osłabienie mięśniowe, miopatia, zaburzenia miesiączkowania (u kobiet długotrwale leczonych ryfampicyną), łagodne, samoistnie ustępujące reakcje skórne (zaczerwienienie, wysypka, świąd), pomarańczowe zabarwienie śliny, moczu, łez, potu i kału, objawy nadwrażliwości (świąd, pokrzywka, wysypka, eozynofilia, opryszczkowe zapalenie jamy ustnej i języka, złuszczające zapalenie skóry, martwica toksyczna rozpływna naskórka, obrzęk twarzy i kończyn, objawy grypopodobne (gorączka, dreszcze, bóle głowy i mięśni, zawroty głowy), krótki oddech, sapanie, zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi, a nawet wstrząs anafilaktyczny (najczęściej u pacjentów stosujących leczenie przerywane i/lub przyjmujących duże dawki ryfampicyny). Do działań niepożądanych spowodowanych przez izoniazyd należą: zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zwiększenie stężenia bilirubiny we krwi, żółtaczkę, Rzadko może wystąpić zapalenie wątroby lub postępująca niewydolność wątroby, niekiedy prowadząca do śmierci, poprzedzona jadłowstrętem, nudnościami, wymiotami, zmęczeniem, osłabieniem. Izoniazyd może powodować obwodową neuropatię z parestezjami (zaburzenia czuciowe, drętwienia kończyn, mrowienia, niezborność ruchów), bóle i zawroty głowy, drgawki (u chorych na padaczkę może zwiększyć się częstość napadów padaczkowych), psychozy, zaburzenia psychiczne, rzadko skurcze mięśni, zapalenie nerwu wzrokowego. Często występuje niedobór pirydoksyny (witaminy B6). Możliwe: nudności, wymioty, niestrawność, jadłowstręt, zmęczenie, osłabienie, gorączka, ginekomastia, kwasica metaboliczna, zwiększenie stężenia glukozy we krwi. Rzadko skórne reakcje alergiczne (pokrzywka, świąd, wyprysk, wysypka, rumień), pelagra i skórne zmiany pelagryczne. Bardzo rzadko występują: niedokrwistość, agranulocytoza (znaczący niedobór granulocytów), małopłytkowość, eozynofilia, zespół podobny do tocznia (zapalenie naczyń). 

Poinformuj lekarza:

Jeżeli wykazujesz nadwrażliwość na ansamycyny, cierpisz na schorzenia wątroby, nerek, padaczkę, cukrzycę, psychozy, schorzenia nerwów obwodowych, przewlekłą chorobę alkoholową. Jeśli przyjmujesz doustne środki antykoncepcyjne, chloramfenikol, teofilinę, kortykosteroidy, cyklosporynę, doustne leki przeciwkrzepliwe i przeciwcukrzycowe, fenytoinę, diazepam, chinidynę, glikozydy nasercowe, związki glinu, magnezu, wodorowęglan sodowy, probenecyd. Jeśli jesteś lub przypuszczasz, że jesteś w ciąży, a także gdy karmisz piersią.