NAMAXIR 10 mg roztwór do wstrzyknięć - 4 amp.-strz. a 0,4 ml

Wskazania:

Jest to lek stosowany przede wszystkim w chemioterapii nowotworów. Jest wskazany w leczeniu: łuszczycy, drobnokomórkowego raka płuca, wielkokomórkowego raka płuca, raka piersi, raka głowy i szyi, raka pęcherza, raka szyjki macicy, raka jajników, raka jader, mięsaka kości, ostrej i podostrej białaczki limfatycznej u dzieci, ostrej białaczki limfatycznej i szpikowej u dorosłych, postaci oponowej białaczek i chłoniaków (także w zapobieganiu), chłoniaka nieziarniczego, chłoniaka histiocytowego i limfocytowego, chłoniaka Burkitta. 

Dawkowanie:

Preparat w postaci koncentratu do przygotowania roztworu do infuzji lub roztworu do wstrzykiwań może być podawany domięśniowo, dożylnie we wstrzyknięciu (tzw. bolus) lub we wlewie, dokanałowo i dotętniczo. Preparat, po odpowiednim przygotowaniu i rozcieńczeniu, może być podawany tylko przez kwalifikowany personel medyczny. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu skonsultuj się z lekarzem. Lekarz dobierze dawkowanie indywidualnie w zależności od wskazania, oczekiwanego rezultatu, sytuacji klinicznej, oraz od tego czy preparat stosowany będzie w monoterapii czy jako składnik chemioterapii wielolekowej. W trakcie leczenia lekarz będzie dostosowywał dawkowanie w zależności od wyników badań czynności wątroby i wyników badań hematologicznych (liczby krwinek białych i płytek krwi) a także w zależności od nasilenia działań niepożądanych. Duże dawki (większe niż 100 mg/dobę) podawane są zwykle we wlewie dożylnym trwającym nie dłużej niż 24 godziny. W przypadku podania dokanałowego maksymalna dawka wynosi 15 mg w stężeniu nie przekraczającym 5 mg/ml. W zależności od stosowanej dawki metotreksatu lekarz może zalecić stosowanie folinianiu wapnia (lub kwasu foliowego) aby chronić komórki prawidłowe przed toksycznym działaniem metotreksatu. Istnieje wiele schematów dawkowania metotreksatu. Przykładowe schematy dawkowania:

–białaczka: 3,3 mg/m2 powierzchni ciała, raz na dobę, przez 4–6 tygodni (leczenie skojarzone); 2,5 mg/kg masy ciała co drugi tydzień; 30 mg/m2 powierzchni ciała na tydzień w leczeniu podtrzymującym; schemat z zastosowaniem dużych dawek: 1–12 g/m2 powierzchni ciała, dożylnie, powtarzane co 1–3 tygodni; 20 mg/m2 powierzchni ciała raz w tygodniu w skojarzeniu z innymi lekami cytotoksycznymi.

–rak piersi: 40 mg/m2 powierzchni ciała, dożylnie w 1. dniu lub w 1. i 3. dniu lub w 1. i 8. dniu lub 3 razy w roku.

–nabłoniak kosmówkowy złośliwy: 15–30 mg/dobę przez 5 dni, z przerwami w leczeniu wynoszącymi 1 tydzień lub więcej.

–łuszczyca: dawka początkowa 2,5 mg 3 razy w tygodniu (z zachowaniem co najmniej 12 godzinnych przerw) lub 7,5 mg raz w tygodniu; efekt leczniczy występuje w ciągu 4–6 tygodni a stan pacjenta poprawia się w ciągu następnych 8–10 tygodni lub dłużej. Jeżeli po 6 tygodniach efekt leczniczy nie wystąpi lekarz może zadecydować o stopniowym zwiększaniu dawki.

Równoległe przyjmowanie kwasu foliowego lub folinowego (folinian wapnia) zmniejsza ryzyko toksycznego działania metotreksatu.

Możliwe skutki uboczne:

Często możliwe zaburzenia hematologiczne: leukopenia (zmniejszenie liczby krwinek białych [leukocytów]), niedokrwistość, małopłytkowość a także zakażenia; rzadziej może wystąpić gorączka, półpasiec, posocznica, pancytopenia (niedobór wszystkich elementów morfotycznych w morfologii krwi), hipogammaglobulinemia (niedobór przeciwciał). Często pojawiają się: nudności, biegunka, wymioty, zapalenie (także wrzodziejące) jamy ustnej, anoreksja, wysypka rumieniowa, łysienie, skórna nadwrażliwość na światło, bóle i zawroty głowy, senność, zaburzenia widzenia, zaburzenia czynności wątroby (zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych), zmęczenie, złe samopoczucie. Niezbyt często lub rzadko mogą wystąpić zaburzenia czynności nerek (niewydolność nerek, ból i trudności w oddawaniu moczu, przewlekła niewydolność nerek), zaburzenia czynności wątroby (włóknienie, marskość, ostre zapalenie, stłuszczenie wątroby),cukrzyca, owrzodzenie jelit, krwawienia z przewodu pokarmowego, zapalenie jelit, krwawienie z nosa, zapalenie gardła, niedociśnienie tętnicze, zaburzenia zakrzepowo–zatorowe, bóle mięśni i stawów, osteoporoza, niebezpieczne reakcje anafilaktyczne (obrzęk ust, języka, gardła), zespół Stevensa i Johnsona, martwica toksyczna rozpływna naskórka, zmiany barwnikowe skóry, nadwrażliwość na światło, owrzodzenie skóry, zapalenie i owrzodzenie pochwy, rumień wielopostaciowy, śródmiąższowe zapalenie płuc mogące prowadzić do zgonu, zwłóknienie płuc, zapalenie pęcherzyków płucnych, duszność, depresja, splątanie, niedowład, uczucie mrowienia i drętwienia kończyn, zaburzenia funkcji poznawczych, utrata libido, zaburzenia miesiączkowania. Bardzo rzadko możliwe nasilenie zmian łuszczycowych, czyraczność, wysięk osierdziowy, wysięk opłucnowy, zapalenie płuc wywołane przez Pneumocystis carinii, zapalenie opłucnej, suchy kaszel, zapalenie naczyń krwionośnych, wylewy podskórne, krwawe wymioty, krwiomocz, zapalenie pęcherza moczowego, bezpłodność. Ze stosowaniem preparatu może być związane ryzyko wystąpienia wtórnych nowotworów (zwykle nieziarniczych chłoniaków złośliwych). W okresie leczenia i przez pewien czas po jego zakończeniu mogą występować zaburzenia płodności, oligospermia, zaburzenia miesiączkowania, brak miesiączki. U kobiet w ciąży metotreksat wywiera szkodliwe działanie na zarodek 

Poinformuj lekarza:

Jeśli występuje niski poziom leukocytów we krwi, małopłytkowość, choroby zakaźne, owrzodzenia jamy ustnej i przewodu pokarmowego, schorzenia nerek i/lub wątroby. Poinformuj lekarza, jeśli przebyłeś niedawno zabieg operacyjny. Jeżeli przyjmujesz salicylany, ko-trimoksazol i sulfonamidy, fenytoinę, gryzeofulwinę. Nie stosuję się w okresie ciąży i karmienia piersią.