LORISTA H 50 mg + 12,5 mg - 56 tabl.

Wskazania:

Lek jest wskazany w leczeniu samoistnego nadciśnienia tętniczego u osób, u których nie uzyskuje się wystarczającego obniżenia ciśnienia tętniczego za pomocą monoterapii losartanem lub hydrochlorotiazydem. 

Dawkowanie:

Lek jest w postaci tabletek powlekanych i przeznaczony jest do stosowania doustnego. Tabletkę można przyjmować niezależnie od posiłku, popijając szklanką wody. 

Możliwe skutki uboczne:

Do działań niepożądanych należą zawroty głowy, zapalenie wątroby, zwiększenie stężenia potasu we krwi (hiperkaliemia), zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (ALT). Nie stwierdzono występowania działań niepożądanych specyficznych dla skojarzenia losartanu i hydrochlorotiazydu, innych, niż te obserwowane wcześniej w przypadku stosowania losartanu lub hydrochlorotiazydu w monoterapii. Możliwe wystąpienie działań niepożądanych zgłaszanych wcześniej dla każdego ze składników preparatu stosowanych niezależnie. Do działań niepożądanych związanych ze stosowaniem losartanu należą: niedokrwistość, hemoliza krwinek, wybroczyny, plamica Schönleina i Henocha, dna moczanowa, zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny we krwi, hiperkaliemia, rzadko reakcje nadwrażliwości i anafilaktyczne, jadłowstręt, zaburzenia lękowe, depresja, bezsenność, senność, zaburzenia snu, zaburzenia pamięci, bóle i zawroty głowy, nerwowość, uczucie mrowienia i drętwienia (parestezje), neuropatia obwodowa, omdlenia, drżenia, pieczenie/kłucie w oku, zapalenie spojówek, niewyraźne/nieostre widzenie, szum w uszach, niedociśnienie tętnicze (w tym ortostatyczne), dławica piersiowa, ból za mostkiem, udar mózgu, zawał serca, kołatanie serca, zaburzenia rytmu serca, zapalenie naczyń, kaszel, zakażenia górnych dróg oddechowych, zapalenie zatok, nieżyt nosa, zapalenie gardła, zapalenie krtani, duszność, zapalenie oskrzeli, ból brzucha, nudności, biegunka, niestrawność, zaparcia, ból zębów, suchość w ustach, wzdęcia, zapalenie żołądka, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zwiększenie stężenia bilirubiny, łysienie, stany zapalne skóry, suchość skóry, rumień, uderzenia gorąca, nadwrażliwość na światło, świąd, wysypka, pokrzywka, obfite pocenie się, ból pleców, bóle mięśni i stawów, fibromialgia, rabdomioliza, zakażenie dróg moczowych, częste oddawanie moczu, zaburzenia funkcji seksualnych (zmniejszenie libido, impotencja), osłabienie, zmęczenie, obrzęk twarzy, gorączka. Działania niepożądane związane ze stosowaniem hydrochlorotiazydu to: zaburzenia hematologiczne (niedokrwistość hemolityczna, znaczne zmniejszenie liczby granulocytów [agranulocytoza], zmniejszenie liczby krwinek białych [leukopenia], zmniejszenie liczby płytek krwi [małopłytkowość], niekiedy z plamicą, zahamowanie czynności szpiku kostnego), jadłowstręt, nudności, wymioty, zaparcia, biegunka, uczucie dyskomfortu w przewodzie pokarmowym, zapalenie ślinianek, zapalenie trzustki, cholestaza wewnątrzwątrobowa (żółtaczka), wydalanie cukru z moczem, śródmiąższowe zapalenie nerek, zaburzenia czynności nerek, niewydolność nerek, hipokaliemia, hiponatremia, zwiększenie stężenia glukozy we krwi, zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi, depresja, zaburzenia snu, bóle głowy, zawroty głowy, niewyraźne widzenie, widzenie w żółtym kolorze, martwicze zapalenie naczyń, niewydolność oddechowa z zapaleniem i obrzękiem płuc, rzadko reakcje anafilaktyczne, gorączka, reakcje nadwrażliwości (pokrzywka, wysypka), nadwrażliwość na światło oraz bardzo rzadko martwica toksyczna rozpływna, reakcje skórne podobne do tocznia, uaktywnienie skórnej postaci tocznia rumieniowatego. 

Poinformuj lekarza:

Jeśli jesteś uczulony na składniki leku i inne pochodne sulfonamidu (np. inne leki z grupy tiazydów, niektóre leki przeciwbakteryjne, takie jak kotrimoksazol. Jeśli występuje ciężkie zaburzenie czynności wątroby. Jeśli występuje ciężkie zaburzenie czynności nerek lub nerki nie wydalają moczu. Jeśli występuje małe stężenie potasu, małe stężenie sodu lub duże stężenie wapnia we krwi, których nie można wyrównać leczeniem. Jeśli występuje dna. Jeśli u pacjenta w przeszłości wystąpił obrzęk twarzy, warg, gardła lub języka. Jeśli pacjent stosuje leki moczopędne (diuretyki), stosuje dietę z ograniczeniem soli, występują lub występowały nasilone wymioty i (lub) biegunka, występuje niewydolność serca. Jeśli występuje zwężenie tętnic prowadzących do nerek, występuje zwężenie tętnic , dławca piersiowa, zwężenie zastawki aorty lub zastawki dwudzielnej (zwężenie zastawek serca) lub kardiomiopatia przerostowa (choroba powodująca pogrubienie mięśnia sercowego), cukrzyca. Jeśli występuje lub występowała alergia, astma lub choroba z bólem stawów, wysypką skórną i gorączką (toczeń rumieniowaty układowy. Jeśli planowane jest podanie znieczulenia (nawet u stomatologa) lub zabieg chirurgiczny albo przeprowadzane będą badania czynności przytarczyc – należy poinformować lekarza lub personel medyczny o przyjmowaniu tabletek zawierających losartan potasowy i hydrochlorotiazyd. Jeśli występuje pierwotny hiperaldosteronizm (zespół związany ze zwiększonym wydzielaniem hormonu aldosteronu przez nadnercza, spowodowany nieprawidłowościami nadnerczy. Należy poinformować lekarza o stosowaniu leku w przypadku planowanych badań radiologicznych z podaniem środków kontrastujących zawierających jod. Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich przyjmowanych aktualnie lub ostatnio lekach, również tych, które wydawane są bez recepty. Leki moczopędne, takie jak hydrochlorotiazyd zawarty w leku, mogą wchodzić w interakcje z innymi lekami. Nie należy przyjmować preparatów zawierających lit z lekiem bez ścisłej kontroli lekarza.Należy również poinformować lekarza o przyjmowaniu któregokolwiek z następujących leków: inne leki obniżające ciśnienie tętnicze, steroidy, leki przeciwnowotworowe, leki przeciwbólowe, leki stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych, leki stosowane w zapaleniu stawów, żywice stosowane w leczeniu dużego stężenia cholesterolu, takie jak kolestyramina, leki zwiotczające mięśnie, leki nasenne, leki z grupy opioidów, takie jak morfina, aminy zwiększające ciśnienie tętnicze, takie jak adrenalina lub inne leki z tej grupy. Należy poinformować lekarza o podejrzeniu (lub planowaniu) ciąży. Nie zaleca się stosowania leku we wczesnym okresie ciąży i nie wolno go przyjmować po trzecim miesiącu ciąży, ponieważ może powodować poważne uszkodzenie płodu, jeśli jest stosowany w tym okresie ciąży. Należy poinformować lekarza jeśli karmisz piersią.