INSULINA FIASP 100 j.m./ml - 5 wkł.a 3ml

Wskazania:

Lek przeciwcukrzycowy zmniejszający stężenie glukozy we krwi (lek hipoglikemizujący). Preparat zawiera insulinę aspart (analog insuliny ludzkiej) o szybkim początku działania.

Dawkowanie:

Lek ma postać roztworu do wstrzykiwań we wkładach, wyłącznie do podawania podskórnego lub roztworu we fiolce, do podawania podskórnego lub dożylnego. Lekarz zaleci dawkowanie indywidualnie (preparat stosowany w skojarzeniu z preparatami insuliny o średnim lub długim czasie działania, przyjmowanymi raz na dobę). Preparat zawiera insulinę doposiłkową, podawaną podskórnie do 2 min przed rozpoczęciem posiłku, z możliwością podania do 20 minut po rozpoczęciu posiłku. Preparat charakteryzuje się szybkim początkiem działania. Początek i czas działania preparatu może różnić się w zależności od wielu czynników (miejsce wstrzyknięcia, dawka, temperatura, przepływ krwi, aktywność fizyczna).

Możliwe skutki uboczne:

Najczęściej występującym działaniem niepożądanym jest hipoglikemia, występująca gdy dawka insuliny jest zbyt duża w stosunku do zapotrzebowania. W porównaniu z innymi rodzajami insuliny doposiłkowej, hipoglikemia po podaniu preparatu może wystąpić wcześniej ze względu na szybszy początek działania. Objawy hipoglikemii zwykle pojawiają się nagle. Mogą obejmować: zimne poty, chłodną bladą skórę, zmęczenie, drżenie, niepokój, nietypowe znużenie, osłabienie, stany splątania, trudności z koncentracją, zawroty głowy, głód, zaburzenia widzenia, ból głowy, nudności i kołatanie serca. Ciężka hipoglikemia może prowadzić do utraty przytomności, drgawek, upośledzenia czynności mózgu a nawet do śmierci.Często: reakcje w miejscu wstrzyknięcia (zaczerwienienie, obrzęk, świąd, ból), miejscowe reakcje alergiczne. Niezbyt często lipodystrofia (zanik tkanki tłuszczowej w miejscu wstrzykiwania insuliny), reakcje nadwrażliwości. Z nieznaną częstością: uogólnione reakcje nadwrażliwości, w tym reakcje anafilaktyczne: wysypka, pokrzywka, ucisk w klatce piersiowej, duszność, świszczący oddech, zwiększona potliwość, obniżenie ciśnienia tętniczego, zwiększenie częstotliwości rytmu serca; ciężkie reakcje alergiczne i anafilaktyczne mogą stanowić bezpośrednie zagrożenie życia.

Poinformuj lekarza:

Jeśli masz nadwrażliwość na jakikolwiek składnik leku.Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.W okresie stosowania preparatu przyjmowanie jakichkolwiek innych leków może mieć miejsce tylko za zgodą lekarza lub na jego zalecenie.Inne leki mogą zwiększać lub zmniejszać zapotrzebowanie na insulinę i w okresie ich stosowania oraz ponownie, po zakończeniu ich stosowania, konieczne może być dostosowanie dawkowania insuliny przez lekarza. Zmniejszenie zapotrzebowania na insulinę może zwiększać ryzyko wystąpienia hipoglikemii, a zwiększenie zapotrzebowania na insulinę może zwiększać ryzyko hiperglikemii. Należy uważnie monitorować glikemię.Niżej wymienione leki mogą wpływać na zmniejszenie stężenia glukozy we krwi i powodować zmniejszenie zapotrzebowania na insulinę: doustne leki przeciwcukrzycowe, inhibitory monoaminooksydazy (inhibitory MAO), leki z grupy beta blokerów, inhibitory konwertazy angiotensyny ACE (np. kaptopryl, enalapryl), antagoniści receptora angiotensyny II, salicylany (np. kwas acetylosalicylowy), sulfonamidy, steroidy anaboliczne i agoniści receptora GLP-1.Niżej wymienione leki mogą wpływać na zwiększenie stężenia glukozy we krwi i powodować zwiększenie zapotrzebowania na insulinę: kortykosteroidy, danazol, diazoksyd, leki moczopędne (tiazydy), glukagon, doustne środki antykoncepcyjne, somatotropina (hormon wzrostu), sympatykomimetyki (np. adrenalina, salbutamol, terbutalina, ritodryna) i hormony tarczycy.Leki blokujące receptory beta-adrenergiczne (beta-blokery) mogą maskować objawy hipoglikemii.Analogi somatostatyny (oktreotyd, lanreotyd) mogą zarówno zmniejszać lub zwiększać zapotrzebowanie na insulinę.Alkohol może nasilać i przedłużać lub też zmniejszać hipoglikemizujące działanie insuliny.