Inflanor Max 400 mg, 10 tabletek

Inflanor Max to produkt leczniczy, którego substancją czynną jest ibuprofen (Ibuprofenum). Lek rekomendowany jest do stosowania w krótkotrwałym, objawowym leczeniu bólu o nasileniu małym do umiarkowanego, takim jak:  ból głowy (w tym migrenowy ból głowy), pleców, mięśni, stawów, zębów czy bolesne miesiączkowanie. Inflanor Max stosuje się również w ostrych dolegliwościach bólowych i gorączce związanej z przeziębieniem. Zalecany do stosowania u dorosłych i młodzieży od 40 kg masy ciała (w wieku powyżej 12 lat).

Substancją czynną leku jest ibuprofen. Każda tabletka leku Inflanor Max zawiera 400 mg ibuprofenu.

Pozostałe składniki to: Rdzeń tabletki: celuloza mikrokrystaliczna, kroskarmeloza sodowa, hypromeloza 2910/5, kwas stearynowy, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian.

Otoczka tabletki: hypromeloza 2910/5, makrogol 300, talk, tytanu dwutlenek (E 171).

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub wg zaleceń lekarza lub farmaceuty.

Drośli i młodzież od 40 kg (w wieku powyżej 12 lat):
Jedna tabletka podawana 3-4 razy na dobę w odstępie co najmniej 4 do 6 godzin. Maksymalna dobowa dawka nie powinna przekraczać 3 tabletek.

Migrenowe bóle głowy
- przyjmować jedną tabletkę 1-3 razy na dobę w odstępie co najmniej 4 do 6 godzin pomiędzy dawkami.

Ból miesiączkowy
- przyjmować jedną tabletkę przy pierwszych oznakach bólu związanego z miesiączką 1 do 3 razy na dobę w odstępie co najmniej 4 do 6 godzin pomiędzy dawkami.

Należy skonsultować się z lekarzem, jeśli objawy nasilą się lub nie ustąpią w ciągu 3 dni od wystąpienia gorączki lub migrenowego bólu głowy lub 5 dni bólu u dorosłych. W przypadku nastolatków należy skonsultować się z lekarzem, jeśli objawy nasilą się lub w ciągu 3 dni nie nastąpi poprawa.

Tabletkę należy połknąć, popijając szklanką wody. Nie rozgniatać, żuć ani ssać tabletki, aby uniknąć podrażnienia żołądka lub gardła. Jeśli pacjent ma wrażliwy żołądek, zaleca się przyjmowanie tego leku z jedzeniem.

Lek przeznaczony jest do krótkotrwałego stosowania.

Inflanor Max należy do grupy leków nazywanych niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ). Te leki wykazują działanie przeciwbólowe, przeciwgorączkowe i przeciwzapalne.

Ból głowy (w tym migrenowy ból głowy), pleców, mięśni, stawów, zębów, bolesne miesiączkowanie oraz gorączka związana z przeziębieniem u dorosłych i młodzieży.

Kiedy nie przyjmować leku Inflanor Max
− jeśli u pacjenta stwierdzono nadwrażliwość na ibuprofen lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.
− jeśli u pacjenta kiedykolwiek w przeszłości wystąpiły reakcje nadwrażliwości w postaci astmy, kataru, swędzącej wysypki na skórze lub obrzęk warg, twarzy, języka lub gardła po przyjęciu leków kwasu acetylosalicylowego lub innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych.
− jeśli u pacjenta występują lub kiedykolwiek występowały nawracające wrzody lub krwawienie z żołądka lub jelita cienkiego (dwunastnicy) z dwoma lub więcej takimi epizodami w przeszłości.
− jeśli u pacjenta wystąpiło krwawienie z przewodu pokarmowego lub perforacja, związane z wcześniejszym leczeniem NLPZ.
− jeśli u pacjenta występują zaburzenia procesu tworzenia się krwi lub zaburzenia krzepnięcia krwi.
− jeśli pacjent ma ciężką niewydolność serca, wątroby lub nerek.
− jeśli pacjent jest znacznie odwodniony (z powodu wymiotów, biegunki lub przyjmowania niewystarczającej ilości płynów).
− jeśli u pacjenta występuje jakiekolwiek aktywne krwawienie (w tym w mózgu).
− jeśli pacjentka jest w ostatnich 3 miesiącach ciąży.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. 

Działania niepożądane są bardziej prawdopodobne po stosowaniu dużych dawek i długotrwałym leczeniu. Przerwać przyjmowanie leku Inflanor Max i natychmiast skontaktować się z lekarzem w przypadku wystąpienia któregokolwiek z poniższych działań niepożądanych:

− Obrzęk naczynioruchowy (może dotyczyć do 1 na 10 000 osób) z takimi objawami jak:
• obrzęk twarzy, języka lub gardła
• trudność w przełykaniu
• wysypka i trudność w oddychaniu.

− Czarne, smoliste stolce lub wymiociny z domieszką krwi (mogą dotyczyć do 1 na 10 osób).

− Ciężkie zmiany skóry i błon śluzowych, takie jak nekroliza naskórka i (lub) rumień wielopostaciowy (bardzo rzadko występujące działanie niepożądane). Dodatkowo mogą wystąpić ciężkie reakcje skórne znane jako zespół DRESS. Do objawów zespołu DRESS należą: wysypka skórna, gorączka, obrzęk węzłów chłonnych oraz zwiększenie liczby eozynofilów (rodzaj białych krwinek). Częstość nieznana (częstość nie może być oszacowana na podstawie dostępnych danych).

− Czerwona łuskowata wysypka ze zgrubieniami pod skórą i pęcherzami, umiejscowiona przeważnie w fałdach skórnych, na tułowiu i kończynach górnych, z gorączką występująca na początku leczenia (ostra uogólniona osutka krostkowa). Częstość występowania nieznana (częstość nie może być oszacowana na podstawie dostępnych danych).

− Niewyraźne widzenie lub inne problemy z oczami, takie jak wrażliwość na światło, utrata wzroku (mogą dotyczyć do 1 na 1 000 osób).

Inne działania niepożądane, które mogą wystąpić, są wymienione poniżej w grupach według częstości występowania:

Bardzo często (mogą dotyczyć więcej niż 1 na 10 osób):
− Zgaga, bóle brzucha, niestrawność.
− Zaburzenia przewodu pokarmowego, takie jak biegunka, złe samopoczucie, wymioty, wiatry, zaparcia.

Często (może dotyczyć do 1 na 10 pacjentów):
− Wrzód przewodu pokarmowego z perforacją lub bez perforacji.
− Zapalenie jelita i zaostrzenie zapalenia jelita grubego (zapalenie okrężnicy) i przewodu pokarmowego (choroba Leśniowskiego-Crohna) oraz powikłania uchyłków jelita grubego (perforacja lub przetoka).
− Mikroskopijne krwawienia z jelita, które mogą powodować niedokrwistość.
− Owrzodzenia i stany zapalne jamy ustnej.
− Ból głowy, senność, zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, zmęczenie, pobudzenie, bezsenność i drażliwość.

Niezbyt często (może dotyczyć do 1 na 100 pacjentów):
− Zapalenie błony śluzowej żołądka.
− Choroby dotyczące nerek, w tym rozwój obrzęku, zapalenie nerek i niewydolność nerek.
− Katar, astma.
− Wysypka, zwiększona wrażliwość skóry na słońce.
− Reakcja nadwrażliwości, taka jak pokrzywka, świąd.

Rzadko (może dotyczyć do 1 na 1000 pacjentów):
− Depresja, stany splątania, omamy.
− Zespół tocznia rumieniowatego.
− Zwiększenie stężenia azotu mocznikowego we krwi i innych enzymów wątrobowych, zmniejszenie wartości hemoglobiny i hematokrytu, zahamowanie agregacji płytek krwi i wydłużenie czasu krwawienia, zmniejszenie stężenia wapnia w surowicy i zwiększenie stężenia kwasu moczowego w surowicy. 

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Zwróć uwagę na przeciwwskazania. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą. Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Przechowywać w temperaturze poniżej 25˚C.

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Inflanor Max należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą:
− jeśli pacjent ma zaburzenia czynności nerek lub wątroby.
− jeśli pacjent ma astmę.
− jeśli pacjent ma katar sienny, polipy nosa lub przewlekłe, obturacyjne choroby układu oddechowego, ze względu na zwiększone ryzyko reakcji alergicznych.
− jeśli pacjent przyjmuje również leki, które mogą zwiększać ryzyko owrzodzenia lub krwawienia.
− jeśli u pacjenta występują choroby serca, takie jak niewydolność serca, dusznica bolesna (ból w klatce piersiowej), pacjent miał atak serca, operację pomostowania, występuje u pacjenta choroba tętnic obwodowych (słabe krążenie krwi w rękach, nogach lub stopach z powodu zwężenia lub zablokowania tętnic) lub jeśli pacjent przeszedł jakikolwiek udar (w tym mini udar lub przemijający atak niedokrwienny).
− jeśli pacjent ma nadciśnienie tętnicze, cukrzycę, występuje u niego zwiększone stężenie cholesterolu, w rodzinie pacjenta występowała choroba serca lub udar, lub jeśli pacjent pali tytoń.
− jeśli u pacjenta występuje toczeń rumieniowaty układowy (zaburzenie układu odpornościowego) lub mieszana choroba tkanki łącznej (ryzyko aseptycznego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych).
− jeśli u pacjenta występuje choroba wrzodowa przewodu pokarmowego, taka jak choroba Leśniowskiego-Crohna lub wrzodziejące zapalenie jelita grubego.
− jeśli u pacjenta występuje problem z prawidłowym mechanizmem krzepnięcia krwi.
− jeśli pacjent był ostatnio poddany rozległemu zabiegowi chirurgicznemu.
− jeśli pacjentka jest w pierwszych sześciu miesiącach ciąży.
− jeśli pacjentka karmi piersią (patrz punkt „Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność”).
− jeśli u pacjenta występuje zakażenie.

Pacjenci w podeszłym wieku
Pacjenci w podeszłym wieku powinni być świadomi zwiększonego ryzyka występowania u nich działań niepożądanych, zwłaszcza krwawień z przewodu pokarmowego oraz perforacji, które mogą prowadzić do zgonu.

Wrzody, perforacja i krwawienie w żołądku lub jelitach
Krwawienie, owrzodzenie lub perforacja żołądka lub jelit mogą wystąpić bez żadnych objawów ostrzegawczych, nawet u pacjentów, którzy nigdy wcześniej nie mieli takich problemów. Może to zagrażać życiu .

Zakażenia
Inflanor Max może ukryć objawy zakażenia, takie jak gorączka i ból. W związku z tym Inflanor Max może opóźnić zastosowanie odpowiedniego leczenia zakażenia, a w konsekwencji prowadzić do zwiększonego ryzyka powikłań. Zaobserwowano to w przebiegu wywołanego przez bakterie zapalenia płuc i bakteryjnych zakażeń skóry związanych z ospą wietrzną. Jeśli pacjent przyjmuje ten lek podczas występującego zakażenia, a objawy zakażenia utrzymują się lub nasilają, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.

Lek zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na tabletkę, to znaczy lek uznaje się "wolny od sodu".

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować. 

Lek Inflanor Max może wpływać na działanie innych leków lub też inne leki mogą wpływać na działanie leku Inflanor Max. Na przykład:

− leki o działaniu przeciwzakrzepowym (takie jak rozrzedzające krew/zapobiegające powstawaniu zakrzepów, takie jak kwas acetylosalicylowy, warfaryna, tyklopidyna).
− leki obniżające ciśnienie krwi (inhibitory ACE, takie jak kaptopryl, leki beta-adrenolityczne, takie jak leki zawierające atenolol, leki będące antagonistami receptora angiotensyny II, takie jak losartan).
− inne leki z grupy NLPZ lub kwas acetylosalicylowy, ponieważ leki te mogą zwiększać ryzyko wystąpienia wrzodów trawiennych lub krwawienia z przewodu pokarmowego.
− metotreksat (stosowany w leczeniu raka i chorób autoimmunologicznych), ponieważ ibuprofen może nasilać działanie tego leku
− digoksyna (stosowana w leczeniu różnych chorób serca), ponieważ działanie digoksyny może być wzmocnione.
− fenytoina (stosowana w zapobieganiu występowania napadów padaczkowych), ponieważ ibuprofen może nasilać działanie tego leku.
− lit (stosowany w leczeniu depresji i manii), ponieważ ibuprofen może nasilać działanie tego leku.
− leki moczopędne oszczędzające potas, ponieważ może to prowadzić do hiperkaliemii (zwiększonego stężenia potasu we krwi).
− cholestyramina (stosowana w leczeniu zwiększonego stężenia cholesterolu), ponieważ działanie ibuprofenu może być zmniejszone. Produkty lecznicze należy podawać z zachowaniem co najmniej jedno-godzinnego odstępu.
− aminoglikozydy (leki przeciw niektórym rodzajom bakterii), ponieważ ibuprofen może zmniejszać eliminację aminoglikozydów, ich jednoczesne stosowanie może zwiększać ryzyko toksyczności.
− SSRI (leki o działaniu przeciwdepresyjnym), takie jak paroksetyna, sertralina, cytalopram, ponieważ mogą one zwiększać ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego.
− moklobemid (RIMA - lek stosowany w leczeniu depresji lub fobii społecznej), ponieważ działanie ibuprofenu może być wzmocnione.
− cyklosporyna, takrolimus (w celu obniżenia odporności po przeszczepieniu narządu), ponieważ może wystąpić uszkodzenie nerek.
− zydowudyna (stosowana w leczeniu pacjentów zakażonych wirusem HIV), ponieważ stosowanie tego leku może powodować zwiększone ryzyko krwawienia do stawu lub krwawienia prowadzącego do obrzęku u pacjentów z hemofilią HIV (+).
− rytonawir (stosowany w leczeniu pacjentów zakażonych wirusem HIV), ponieważ rytonawir może zwiększać stężenie ibuprofenu
− mifepryston, ponieważ ibuprofen może osłabiać działanie tego leku.
− probenecyd lub sulfinpyrazon (w leczeniu dny moczanowej), ponieważ wydalanie ibuprofenu może być opóźnione.
− antybiotyki chinolonowe, ponieważ może być zwiększone ryzyko wystąpienia drgawek.
− pochodne sulfonylomocznika (w leczeniu cukrzycy typu 2), ponieważ działanie tych leków może być wzmocnione.
− kortykosteroidy (stosowane w stanach zapalnych), ponieważ leki te mogą zwiększać ryzyko wystąpienia wrzodów przewodu pokarmowego lub krwawienia.
− bisfosfonianów (stosowanych w osteoporozie, chorobie Pageta oraz w celu zmniejszenia zwiększonego stężenia wapnia we krwi), ponieważ mogą zwiększać ryzyko wystąpienia wrzodów lub krwawienia.
− okspentyfilina (pentoksyfilina) (stosowana w leczeniu chorób krążenia w tętnicach nóg lub rąk), ponieważ może ona zwiększać ryzyko wystąpienia wrzodów trawiennych lub krwawienia.
− baklofen (lek zwiotczający mięśnie), ponieważ toksyczność baklofenu może być zwiększona.
− inhibitory CYP2C9, ponieważ jednoczesne podawanie ibuprofenu z inhibitorami CYP2C9 (worykonazol, flukonazol) może zwiększać ekspozycję na ibuprofen (substrat CYP2C9).

W przypadku kobiet w ciąży lub karmiących piersią przed zastosowaniem leku należy skonsultować się z lekarzem. 

Nie stosować leku Inflanor Max u dzieci poniżej 40 kg masy ciała (w wieku poniżej 12 lat).

Ibuprofen ogólnie nie wywiera wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Niemniej jednak, ponieważ mogą wystąpić działania niepożądane wywołane dużymi dawkami leku, takie jak: zmęczenie i zawroty głowy, zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn może być zaburzona.