ETIAGEN XR 400 mg - 30 tabletek o przedłużonym uwalnianiu

Wskazania:

Lek należy do grupy neuroleptyków, stosowany w leczeniu schizofrenii i choroby afektywnej dwubiegunowej, w tym: leczenia epizodów maniakalnych o umiarkowanym lub ciężkim nasileniu w przebiegu choroby dwubiegunowej, leczenia epizodów ciężkiej depresji w przebiegu choroby dwubiegunowej, zapobiegania nawrotom choroby dwubiegunowej (epizodom mieszanym, manii lub depresji) u pacjentów, którzy reagowali na wcześniejsze leczenie kwetiapiną. 

Dawkowanie:

Preparat ma postać tabletek powlekanych. Przeznaczony jest do stosowania doustnego, niezależnie od posiłków.

Leczenie schizofrenii.

Dorośli. Całkowitą dawkę dobową należy podawać w 2 dawkach podzielonych:

50 mg/dobę w 1. dniu, 100 mg/dobę w 2. dniu, 200 mg/dobę w 3. dniu i 300 mg/dobę w 4. dniu. Po 4. Dniu 300–450 mg/dobę. Lekarz może zalecić zmianę dawki w zakresie 150–750 mg/dobę, zależnie od odpowiedzi klinicznej i tolerancji leczenia przez pacjenta.

Leczenie epizodów maniakalnych o umiarkowanym i ciężkim nasileniu w przebiegu choroby dwubiegunowej.

Dorośli. Całkowitą dawkę dobową należy podawać w 2 dawkach podzielonych:

100 mg/dobę w 1. dniu, 200 mg/dobę w 2. dniu, 300 mg/dobę w 3. dniu i 400 mg/dobę w 4. dniu. Po 4. dniu dawkę można zwiększać (na polecenie lekarza) maksymalnie o 200 mg/dobę, do 800 mg/dobę w 6. dniu. Dawka podtrzymująca wynosi 200–800 mg/dobę zależnie od reakcji chorego i tolerancji, zwykle 400–800 mg/dobę.

Możliwe skutki uboczne:

Często mogą się pojawić: leukopenia, zmniejszona liczba neutrofili, zwiększona eozynofili, hiperprolaktynemia, zmniejszenie stężenia całkowitej T4, zmniejszenie stężenia wolnej T4, zmniejszenie stężenia całkowitej T3, zwiększenie stężenia TSH, zwiększone łaknienie, zwiększone stężenie cukru we krwi do poziomu hiperglikemicznego, dziwne sny i koszmary senne, myśli i zachowania samobójcze, omdlenia, objawy pozapiramidowe, dyzartria, nieostre widzenie, tachykardia, kołatanie serca, niedociśnienie ortostatyczne, zapalenie błony śluzowej nosa, duszność, zaparcia, niestrawność, wymioty, zwiększone stężenie aminotransferaz (AlAT, AspAT), zwiększone stężenie gamma glutamylotransferazy we krwi, łagodna postać astenii, obrzęk obwodowy, rozdrażnienie, gorączka. Niezbyt często mogą wystąpić również małopłytkowość, anemia, zmniejszona liczba płytek krwi, nadwrażliwość (włącznie z reakcjami nadwrażliwości dotyczącymi skóry), zmniejszenie stężenia wolnej T3, niedoczynność tarczycy, hiponatremia, cukrzyca, drgawki, zespół niespokojnych nóg, późne dyskinezy, wydłużenie odcinka QT, bradykardia, zaburzenia połykania, zaburzenia seksualne. Rzadko występują: agranulocytoza, zespół metaboliczny, somnambulizm i powiązane reakcje takie jak mówienie przez sen i zaburzenie jedzenia związane ze snem, zakrzepica żylna, zapalenie trzustki, żółtaczka, zapalenie wątroby, priapizm (długotrwały, bolesny wzwód bez pobudzenia seksualnego), mlekotok, obrzęk piersi, zaburzenia miesiączkowania. Bardzo rzadko mogą wystąpić: reakcje anafilaktyczne, nieprawidłowe wydzielanie hormonu antydiuretycznego, obrzęk naczynio-ruchowy, zespół Stevensa i Johnsona, radbomiozlia (rozpad mięśni), złośliwy zespół neuroleptyczny, hipotermia, wzrost aktywności kinazy fosfokreatynowej we krwi. Ponadto, z nieznaną częstością, mogą wystąpić: neutropenia, toksyczna rozpływna martwica naskórka, rumień wielopostaciowy, zespół odstawienia leku u noworodka. Preparat może upośledzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn. Podczas jego stosowania zachowaj ostrożność!

Poinformuj lekarza:

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty. Przeciwwskazane jest równoległe stosowanie kwetiapiny i inhibitorów izoenzymu CYP3A4 cytochromu P-450. Nie zaleca się także stosowania kwetiapiny jednocześnie z sokiem grejpfrutowym. Należy zachować ostrożność stosując preparat równolegle z następującymi lekami: inne leki działające na ośrodkowy układ nerwowy oraz alkohol, walproinian litu, szczególnie u dzieci i młodzieży, karbamazepina, fentyoina, tiorydazyna (może zaistnieć potrzeba zwiększenia dawki kwetiapiny przez lekarza), które mogą wydłużać odstęp QT. Należy zachować ostrożność u osób: z rozpoznaną chorobą układu sercowo-naczyniowego, chorobą naczyniową mózgu, a także w przypadku innych stanów predysponujących do niskiego ciśnienia tętniczego, gdyż kwetiapina może powodować niedociśnienie ortostatyczne, z padaczką w wywiadzie,  z cukrzycą i czynnikami ryzyka wystąpienia cukrzycy, predysponowanych do wystąpienia zaburzeń metabolicznych w wyniku zmiany masy ciała, stężenia glukozy i lipidów we krwi, z chorobami układu sercowo-naczyniowego lub wydłużeniem odstępu QT w wywiadzie rodzinnym, równolegle stosujących inne leki wydłużające odstęp QT, w podeszłym wieku, z wrodzonym zespołem wydłużonego odstępu QT, z zastoinową niewydolnością serca, przerostem mięśnia serca, zmniejszonym stężeniem potasu lub magnezu we krwi, z czynnikami ryzyka udaru. W ciąży preparat może być stosowany jedynie wtedy, kiedy w opinii lekarza korzyści dla matki przewyższają zagrożenie dla płodu. Nie należy karmić piersią podczas stosowania preparatu.