Stan podgorączkowy u dzieci i dorosłych

Czym jest stan podgorączkowy?

Stan podgorączkowy stanowi stan pośredni pomiędzy prawidłową temperaturą ciała a gorączką. Jest to sytuacja, w której temperatura ciała pacjenta pozostaje nieco podwyższona, ale nie osiąga wartości uznawanej za gorączkę. U dorosłych oznacza to temperaturę między 37°C a 38°C. Stan podgorączkowy u dziecka może być diagnozowany, gdy wartość ta jest nieco wyższa, ale wciąż poniżej standardowych oznak gorączki.

Stan podgorączkowy może być reakcją organizmu na różne czynniki, takie jak infekcje, stany zapalne, stres czy nawet nadmierny wysiłek fizyczny. Choć samoistnie nie stanowi poważnego zagrożenia, może być sygnałem, że w organizmie dzieje się coś niepokojącego, dlatego warto zwrócić na niego uwagę i w razie potrzeby skonsultować się z lekarzem.

Dodatkowo warto mieć na uwadze, że temperatura u niemowląt może być nieco bardziej chwiejna, co wynika z trwającego wykształcania procesu termoregulacji. Małe dzieci mają więc nieco wyższą temperaturę niż osoby dorosłe, co warto wziąć pod uwagę, kiedy niepokoi nas stan podgorączkowy u niemowlaka. Od ilu stopni jest stan podgorączkowy u malucha? Temperaturę u dzieci do 2 lat mierzy najlepiej mierzyć w odbytnicy. Średnia temperatura ciała wynosi wówczas maksymalnie 37,5°C. Wartość wyższą uważamy za stan podgorączkowy, a ≥38,5°C za gorączkę. Jeśli natomiast temperatura mierzona jest w tradycyjny sposób, gorączka rozpoznawana jest o 0.5°C niżej.

Wysokość temperatury może być uzależniona nie tylko od wieku, ale również od pory dnia i takich zmiennych, jak aktywność fizyczna, stan emocjonalny lub faza cyklu miesiączkowego. Biorąc pod uwagę te zmienne, po zakupie termometru należy kilkakrotnie zmierzyć temperaturę u zdrowej osoby, aby ocenić, czy urządzenie działa prawidłowo.

Przyczyny stanu podgorączkowego

Stan podgorączkowy może mieć różnorodne przyczyny związane z samym funkcjonowaniem organizmu, ale też z występującymi warunkami zewnętrznymi. Oto kilka potencjalnych czynników:

• Infekcje: Jedną z najczęstszych przyczyn stanu podgorączkowego są infekcje, takie jak przeziębienie, grypa, infekcje układu oddechowego (np. zapalenie gardła, oskrzeli) czy infekcje dróg moczowych. Wirusy i bakterie aktywują układ odpornościowy, co może prowadzić do wzrostu temperatury ciała.
• Stany zapalne: Zarówno ostre, jak i przewlekłe stany zapalne mogą powodować stan podgorączkowy. Mogą nimi być choroby autoimmunologiczne, zapalenia stawów, choroby zapalne jelit czy infekcje o przewlekłym przebiegu.
• Reakcje alergiczne: Temat alergia a stan podgorączkowy jest wciąż mało popularny. Tymczasem niektóre reakcje alergiczne, zwłaszcza te, które prowadzą do stanu zapalnego, mogą powodować podwyższoną temperaturę ciała.
• Stres: Silny stres, zarówno fizyczny, jak i emocjonalny, może wpływać na funkcjonowanie układu odpornościowego i prowadzić do stanu podgorączkowego.
• Reakcje na leki: Niektóre leki mogą powodować podwyższoną temperaturę ciała jako skutek uboczny.
• Nadmierny wysiłek fizyczny: Intensywny wysiłek fizyczny może prowadzić do wzrostu temperatury ciała, szczególnie w warunkach ekstremalnych, np. podczas treningu w gorącym otoczeniu.

Stan podgorączkowy u niemowlaka może wynikać również z innych przyczyn, takich jak ząbkowanie, przegrzanie, silny stres, silny płacz lub reakcja na szczepienie.

Warto podkreślić, że stan podgorączkowy może być także naturalną reakcją organizmu na działanie różnych czynników, a jego wystąpienie nie zawsze oznacza obecność poważnej choroby. Jednakże regularne obserwowanie tego stanu i ewentualne konsultacje z lekarzem mogą pomóc wykluczyć lub wcześnie wykryć ewentualne problemy zdrowotne.

Objawy stanu podgorączkowego

Objawy stanu podgorączkowego mogą być podobne do tych występujących przy gorączce, choć często są łagodniejsze. Oto kilka typowych objawów:

• Niewielkie podwyższenie temperatury ciała: Temperatura ciała pozostaje nieco podwyższona, ale nie osiąga wartości uznawanej za gorączkę. U dorosłych zazwyczaj mieści się między 37°C a 38°C, a u dzieci może być nieco wyższa, ale nadal poniżej standardowych oznak gorączki.
• Osłabienie: Osoby doświadczające stanu podgorączkowego mogą odczuwać ogólne osłabienie i zmęczenie.
• Drgawki: U niektórych osób stan podgorączkowy może wywołać lekkie drgawki.
• Bóle ciała: Mogą występować bóle mięśni, stawów lub głowy.
• Zmniejszony apetyt: Osoby z podgorączkowym stanem mogą odczuwać zmniejszony apetyt lub brak chęci do jedzenia.
• Niepokój: Może wystąpić niepokój lub drażliwość.
• Utrata płynów: Podczas stanu podgorączkowego organizm może utracić więcej płynów z powodu zwiększonej potliwości, dlatego ważne jest utrzymanie odpowiedniego nawodnienia.

Warto zauważyć, że objawy mogą się różnić w zależności od przyczyny stanu podgorączkowego oraz od indywidualnych cech organizmu. Jeśli objawy utrzymują się lub nasilają, warto skonsultować się z lekarzem w celu ustalenia przyczyny i ewentualnego leczenia.

Sprawdź także artykuł: Trzydniowa gorączka u dziecka

Kiedy martwić się stanem podgorączkowym?

Choć stan podgorączkowy zazwyczaj nie jest powodem do niepokoju i stanowi naturalny mechanizm obronny organizmu, istnieją sytuacje, w których należy zwrócić szczególną uwagę lub skonsultować się z lekarzem. Oto kilka przypadków, kiedy warto martwić się stanem podgorączkowym:

• Przewlekły stan podgorączkowy i zmęczenie: Jeśli stan podgorączkowy utrzymuje się przez dłuższy czas, niezależnie od tego, czy występuje codziennie, czy co jakiś czas, może to być sygnał, że w organizmie dzieje się coś niepokojącego.
• Pojawienie się dodatkowych objawów: Jeśli do podgorączkowego stanu dołączają inne objawy, takie jak silne bóle, duszności, zaburzenia świadomości, wysypka, wymioty czy biegunka, może to wskazywać na poważniejszy problem zdrowotny.
• Stan podgorączkowy u dziecka: U niemowląt i małych dzieci stan podgorączkowy może być bardziej niepokojący, zwłaszcza jeśli towarzyszą mu inne objawy, takie jak brak apetytu, drażliwość, ospałość lub zmiana zachowania.
• Choroby przewlekłe: Osoby z chorobami przewlekłymi, takimi jak cukrzyca, choroby serca czy zaburzenia autoimmunologiczne, powinny być bardziej czujne na zmiany w temperaturze ciała, nawet tych niewielkich, i zwracać na nie uwagę.
• Osłabienie: Jeśli stan podgorączkowy prowadzi do znacznego osłabienia organizmu, utraty przytomności, dezorientacji lub innych zaburzeń świadomości, należy niezwłocznie zasięgnąć porady lekarza.

Domowe sposoby na obniżenie podgorączki

W przypadku podwyższonej temperatury, należy zadać sobie pytanie, czy to jest gorączka. Jeśli mamy do czynienia ze stanem podgorączkowym, w większości przypadków warto dać się wykazać organizmowi w zwalczaniu infekcji. W niektórych przypadkach obniżenie gorączki może być jednak istotne, aby złagodzić dyskomfort. Oto kilka domowych sposobów, które mogą pomóc w obniżeniu gorączki:

• Picie dużej ilości płynów: Regularne spożywanie wody, herbaty ziołowej lub owocowej pomaga nawodnić organizm i uzupełnić płyny utracone z powodu nadmiernego pocenia.
• Odpoczynek: Ważne jest zapewnienie organizmowi odpowiedniego odpoczynku. Unikaj nadmiernego wysiłku fizycznego i staraj się odpoczywać w łóżku.
• Chłodne okłady: Stosowanie chłodnych okładów na czoło, kark i pachy może pomóc w obniżeniu temperatury ciała. Możesz również korzystać z chłodnych kompresów na czole i karku. W tym celu możesz wykorzystać zmoczoną ściereczkę lub gotowe okłady, jak np. okład wielokrotnego użytku Nexcare.
• Kąpiele w letniej wodzie: Kąpiele w letniej wodzie mogą pomóc w obniżeniu gorączki. Pamiętaj jednak, aby nie stosować zbyt zimnej wody, co może spowodować drastyczne zmiany temperatury ciała.
• Lekkie ubranie: Ubieranie się w lekkie, przewiewne ubrania pomaga zredukować dyskomfort związany z gorączką. Unikaj zbyt ciasnych ubrań ze sztucznych materiałów, które mogą ograniczać przepływ powietrza.
• Leki przeciwgorączkowe: Jeśli gorączka jest wysoka lub nie ustępuje pomimo domowych środków, rozważ użycie leków przeciwgorączkowych, takich jak paracetamol lub ibuprofen, zgodnie z zaleceniami lekarza lub zaleceniami na opakowaniu. U dzieci możesz zastosować zawiesinę dla niemowląt i dzieci o smaku truskawkowym PARACETAMOL HASCO Forte.

Sprawdź także wpis: Paracetamol i Ibuprofen dla dzieci – jak dawkować?

Pamiętaj, że każdy organizm jest inny, dlatego skuteczność tych domowych sposobów może się różnić w zależności od indywidualnych potrzeb i warunków zdrowotnych.

Kiedy skonsultować się z lekarzem?

Stan podgorączkowy stanowi naturalną reakcję obronną organizmu. Istnieją jednak sytuacje, kiedy warto skonsultować się z lekarzem:

• Przewlekły stan podgorączkowy i zmęczenie: Jeśli stan podgorączkowy utrzymuje się przez dłuższy czas, mimo zastosowania domowych środków lub niezależnie od tego, czy występuje codziennie, czy co jakiś czas, może to być powód do zaniepokojenia i konieczności konsultacji z lekarzem.
• Dodatkowe objawy: Jeśli do stanu podgorączkowego dołączają inne objawy, takie jak silne bóle, duszności, zaburzenia świadomości, wysypka, wymioty czy biegunka, może to wskazywać na poważniejszy problem zdrowotny i wymagać pilnej oceny lekarskiej. Równie niepokojąca powinna być długo utrzymująca się gorączka u dziecka bez innych objawów.
• Stan podgorączkowy u dziecka: U niemowląt i małych dzieci stan podgorączkowy może być bardziej niepokojący, zwłaszcza jeśli towarzyszą mu inne objawy, takie jak brak apetytu, ospałość lub zmiana zachowania. W takiej sytuacji zawsze warto skonsultować się z pediatrą.
• Zwiększone ryzyko powikłań: Osoby starsze, kobiety w ciąży oraz osoby o osłabionej odporności mogą być bardziej podatne na powikłania związane ze stanem podgorączkowym. W takich przypadkach zaleca się skonsultowanie się z lekarzem, aby zapobiec ewentualnym powikłaniom.

Mimo że stan podgorączkowy ma na celu walkę organizmu z infekcją, może on z czasem przerodzić się w wysoką gorączkę, dlatego warto mieć go pod stałą obserwacją.